Γρηγόρης Σακαλής | Επίγνωση εαυτού

 

Κάτω απ΄τα πανύψηλα

αιωνόβια πλατάνια

περπάτησα κι απόλαυσα

το αγκάλιασμα του δάσους

κάθισα δίπλα στο ποτάμι

πάνω στο γρασίδι

και ξάπλωσα

ύστερα κάθισα οκλαδόν

παρατηρούσα το νερό

να κυλάει ανάμεσα

απ΄τις πέτρες

κι άρχισα να διαλογίζομαι

ανέβηκα εφτά επίπεδα

ώσπου έφτασα κάπου

που δεν μπορούσα

να πάω παραπέρα

ένιωσα τότε

το χέρι του Θεού

πάνω στην πλάτη μου

ή έτσι νόμισα

και τότε κατάλαβα

πόσο ήμουν μικρός

πόσο θα πρέπει

να είμαι ταπεινός

με τους συνανθρώπους μου

να νιώθω και να μοιράζω

γύρω μου την αγάπη

κι ύστερα κατέβηκα

πάλι κάτω

στη θνητή μου φύση.