Ακούω με προσοχή το σύνθημα του ΠΑΜΕ στη Νάουσα (τελευταία λιγόστεψαν οι πορείες) "χωρίς εσένα γρανάζι δεν χτυπά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά". Συνθήματα του υπαρκτού (για άλλους ανύπαρκτου) σοσιαλισμού, που στο αεράκι πάνω από την πόλη έσβησαν για πάντα. Μαζί με τα φουγάρα των εργοστασίων που ξανακάπνιζαν, όπως είχε οραματιστεί ο αείμνηστος δήμαρχος, Δημήτρης Βλάχος. Τελευταία των Μοϊκανών κλωστοϋφαντουργία η Βαρβαρέσος. Προφανώς και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν με χίλια ευρώ επίδομα. Πρέπει η κυβέρνηση να νομοθετήσει ότι σε έναν πλειστηριασμό της πτωχευμένης Βαρβαρέσος, οι εργαζόμενοι της να πληρωθούν πρώτοι, όπως πρέπει να γίνει και σε όλη την Ελλάδα. Το "γρανάζι" σταμάτησε για πάντα, μαζί και οι πορείες. Κάπως σουρεαλιστικά μου φαίνονται όλα αυτά στον 21ο αιώνα. Στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που η μηχανή θα αντικαταστήσει παντού τον άνθρωπο. Και τότε;
Υ.Γ Προφανώς και η άποψη μου είναι ότι δεν μπορεί η κοινωνία να ελεείται από τις ελάχιστες φορολογίες των μεγάλων. Χρειάζεται μια νέα πολιτική, που δυστυχώς η υπάρχουσα πολιτική κατάσταση, αδυνατεί να κατανοήσει, αναπαυόμενη στα βουλευτικά προνόμια και στις παρακυβερνήσεις των εφοπλιστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου