Την εποχή της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου (306-337 μ.Χ.), ζούσε στην πόλη Μαγεδών της Περσίας ο ηγεμόνας Λικίνιος μαζί με τη σύζυγό του Λικινία και τη χαριτωμένη κορούλα τους Πηνελόπη. Ήταν οπαδοί μιας περσικής θρησκείας του Ζωροάστρη. Σε περιόδους καλοκαιρίας κατοικούσαν στον εξοχικό τους πύργο με ολάνθιστους κήπους τριγύρω, ενώ στο εσωτερικό του υπήρχε μεγάλη πολυτέλεια και πλούτος.
Όσο η νεαρή κόρη μεγάλωνε ξεχώριζε για την εξωτερική ομορφιά, την αρετή και τα σπάνια χαρίσματά της! Τη μόρφωσή της ανέλαβε ένας σοφός δάσκαλος, ο Απελλιανός, ο οποίος αμέσως διέκρινε την ευστροφία της. Τα πλούτη και οι επίγειες απολαύσεις, ωστόσο, δεν αρκούσαν για να συγκινήσουν τη νεανική καρδιά της κοπέλας.
Κάποιο βράδι η αρχοντοπούλα είδε ένα θεόσταλτο όνειρο. Ένα λευκό περιστέρι μπήκε από το παράθυρο του πύργου κρατώντας στο ράμφος του ένα κλαδί ελιάς και το άφησε πάνω στο χρυσό τραπέζι. Κατόπιν εμφανίστηκε ένας αετός μεταφέροντας ένα στεφάνι από άνθη και στο τέλος ένα κοράκι που άφησε από το ράμφος ένα σκοτωμένο φίδι. Άγγελος Κυρίου της παρουσιάστηκε και της είπε ότι έχει θείο κάλεσμα. Όταν το ανέφερε στο δάσκαλό της εκείνος το ερμήνευσε ως εξής: Το λευκό περιστέρι συμβόλιζε την αγνή ψυχή της, ο αετός προμήνυε μεγάλη δόξα, αλλά το φίδι σήμαινε ότι θα περάσει πολλές δοκιμασίες. Αυτό το όνειρο έγινε αιτία να συζητήσει με μια υπηρέτρια του πύργου που ήταν κρυπτοχριστιανή. Εκείνη τότε της ανοίχτηκε και με παρρησία της μίλησε για τον μόνο αληθινό Θεό. Έτσι, ένα βράδι ο ιερέας Τιμόθεος μπήκε κρυφά στον πύργο και τη βάπτισε δίνοντάς της το όνομα Ειρήνη. Όταν το πληροφορήθηκε ο πατέρας της εξοργίστηκε τόσο που διέταξε να τη δέσουν και να τη βάλουν ανάμεσα σε αφηνιασμένα άλογα. Τότε, παραδόξως, ένα αγριεμένο άλογο όρμησε καταπάνω του και τον θανάτωσε. Όλοι οι παρευρισκόμενοι συγκλονίστηκαν από το ανεξήγητο γεγονός, ενώ η Ειρήνη προσευχήθηκε ολόθερμα στο Θεό. Το θαύμα έγινε και ο Λικίνιος αναστήθηκε. Η σκληρή καρδιά του μαλάκωσε και συγκινήθηκε από το ψυχικό μεγαλείο της θυγατέρας του. Τότε αποφάσισε με τη γυναίκα του και το δάσκαλο Απελλιανό να βαπτιστούν χριστιανοί. Μάλιστα, παραιτήθηκε από το υψηλό αξίωμά του κι έζησαν στον πύργο κάνοντας θεάρεστα έργα.
Η νεαρή κόρη του Λικίνιου συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια από τον ηγεμόνα Σεδεκία και το Νουμεριανό. Δε λύγισε ούτε στιγμή, ενώ με ουράνια ενίσχυση βγήκε αλώβητη και δυνατότερη! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πιστέψουν πολλοί αυτόπτες μάρτυρες. Η φήμη της εξαπλώθηκε παντού και ο βασιλιάς της Περσίας Σαβώριος , αφού δεν κατάφερε να πείσει τη μεγαλομάρτυρα να προσκυνήσει τα είδωλα και να απαρνηθεί την πίστη της, διέταξε να την αποκεφαλίσουν και να τη βάλουν σε έναν τάφο. Άγγελος Κυρίου, όμως, την ανέστησε και της είπε ότι θα μνημονεύεται εις τους αιώνες! Μετά τη νεκρανάστασή της λέγεται ότι παρουσιάστηκε μπροστά στο βασιλέα, στην πόλη Μεσημβρία, κρατώντας ένα κλαδί ελιάς. Εκείνος, αντικρύζοντάς την, πίστεψε και βαπτίστηκε από τον πρεσβύτερο Τιμόθεο μαζί με μυριάδες ανθρώπων. Η αγία αφέθηκε ελεύθερη και περιόδευσε σε διάφορα μέρη κηρύττοντας με ζήλο το λόγο του Θεού. Όντας χαρισματική προσωπικότητα, με τη λάμψη και τη σοφία της κατόρθωσε να προσελκύσει πολλές ψυχές, ενώ αμέτρητοι ειδωλολάτρες ασπάστηκαν το Χριστιανισμό. Κατόπιν έζησε στην Έφεσο και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος επιτέλεσε πολλά θαύματα. Μάλιστα, την αποκαλούσαν αληθινή ισαπόστολο.
Όταν προαισθάνθηκε το τέλος της παρέδωσε την ψυχή της ειρηνικά ευχαριστώντας το Θεό που την αξίωσε να υπομείνει τόσα μαρτύρια για τη δόξα Του. Η μνήμη της Αγίας Ειρήνης εορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 5 Μαΐου. Θεωρείται προστάτιδα της αστυνομίας μαζί με τον άγιο Αρτέμιο, ενώ το όνομά της δίνεται σε πολλά κοριτσάκια.
Στην Κωνσταντινούπολη τίμησαν ιδιαίτερα τη χριστιανή μεγαλομάρτυρα, έτσι ανεγέρθηκαν και αφιερώθηκαν στο όνομά της μεγαλοπρεπείς ναοί. Πρώτος ναός είχε ανεγερθεί από τον όσιο Μαρκιανό στα παράλια της Πόλης, αυτός του Περάματος. Στη συνέχεια στο ναό της του Θεού Σοφίας υπήρχε και ναός της Αγίας Ειρήνης που οικοδομήθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ανακαινίστηκε από τον Ιουστινιανό. Στην περιοχή του Γαλατά είχε ανεγερθεί ήδη ναός προς τιμήν της, ενώ το ίδιο συνέβη και στη Ρώμη. Στην εποχή μας, εντός και εκτός του ελλαδικού χώρου, μεγαλοπρεπείς ναοί έχουν αφιερωθεί στη μνήμη της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου