28 Ιουνίου 1922 . Η απαγγίστρωση από την Μικρά Ασία λαμβάνει σάρκα και οστά ως σενάριο στα κυβερνητικά και στρατιωτικά κλιμάκια. Η κυβέρνηση Γούναρη θεσπίζει νόμο με τον οποίο απαγορεύτηκε η...έξοδος του ελληνικού πληθυσμού από την Μικρά Ασία, με αυστηρότατες πειθαρχικές και χρηματικές ποινές! Ακόμα και μετά την κατάρρευση του μετώπου που άρχισε στις 30 Αυγούστου, οι αρχές προσπαθούσαν να αποκρύψουν την είδηση από τον ελληνικό πληθυσμό και να αποτρέψουν τη φυγή του. Υπάρχουν καταγγελίες κατά των ελληνικών αρχών της Σμύρνης, για βίαιη παρεμπόδιση αναχώρησης Ελλήνων της Ιωνίας, λίγες μόνο ημέρες πριν την είσοδο του τουρκικού στρατού στην πόλη!
Γενική συνέλευση ΟΗΕ, Νοέμβριος 1957, ομιλεί ο υπουργός εξωτερικών, Ευάγγελος Αβέρωφ: Ο πόλεμος αυτός (αναφέρεται στην Μικρασιατική Εκστρατεία) έγινε διότι προσεκλήθημεν όπως συμμετάσχομεν εις αυτόν υπό της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, αι οποίαι, δυνάμει της Συνθήκης των Σεβρών, εισέβαλον εις την Μικράν Ασίαν και εκάλεσαν την Ελλάδα εις την ακτήν, την οποία όντως κατέλαβαν…Πρέπει να αναγνωρίσομεν ότι η Τουρκία απήντησε με μίαν υπερηφάνειαν και μία γενναιότητα, η οποία της έδωσε την εθνική της ανεξαρτησίαν".
Οι σφαγές των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, προσδίδουν, κατά τον Αβέρωφ....περηφάνια και γενναιότητα στους Τούρκους. Δυστυχώς η ιστορία της νεότερης Ελλάδας δεν θα διδαχθεί στα παιδιά μας. Ειδικά της μετεμφυλιακής Ελλάδας, όταν οι κυβερνήσεις που προσεχώρησαν στο ΝΑΤΟ, ασχολούνται με τον από Βορρά κίνδυνο, διανύοντας περίοδο...μέλιτος με τους "συμμάχους" Τούρκους, απαγορεύοντας ακόμη και εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου, για να μην προκληθεί η γείτων χώρα των σφαγέων του Κεμάλ και των απογόνων του. Και φυσικά τα παιδιά μας δεν θα διδαχθούν ποτέ μια άλλη προδοσία, αυτή της Κύπρου, αφού οι φάκελοι της παραμένουν ακόμη στα συρτάρια των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Ο "συνωστισμός" στην Σμύρνη λοιπόν και η "βαρηκοΐα" του ελληνικού κράτους για την μικρασιατική-ποντιακή γενοκτονία δεν ξεκίνησε από την Ρεπούση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου