(Αλλιώς και "Σιδερίτης")
Το μάζεμα του τσαγιού. Μια από τις παλιές Ναουσαίϊκες συνήθειες που μας μετέδωσαν οι παππούδες κι οι γονείς μας. Τέτοια εποχή τη συνδυάζαμε πάντα με ανάβαση στις κορυφογραμμές του Βερμίου για το μάζεμα του τσαγιού. Βλέπεις, η ενστικτώδης
προετοιμασία για το χειμώνα! Προσωπικά, εδώ και 55 τουλάχιστον χρόνια συνεχίζω να απολαμβάνω ακόμη και σήμερα την όλη διαδικασία και κυρίως την προσπάθεια για ανάβαση στις κορυφές από τα ωραία μονοπάτια. Όσο για το συλλεγόμενο τσάϊ, σχεδόν όλο "Διανέμεται Δωρεάν" στους καλούς φίλους. Θα κάνω όμως και μια καλοπροαίρετη παρατήρηση: Για να το έχουμε, πρέπει "Να το Προσέχουμε". Θέλει προσοχή λοιπόν στο κόψιμό του και όχι ξερίζωμα. Το "άσπρο" ωριμάζει πιο γρήγορα (κάπου των "Αγίων Αποστόλων") και είναι πιο διαδεδομένο στις πλαγιές του Βερμίου. Το "¨κίτρινο", αρκετά πιο δυσεύρετο και πιο όψιμο, ωριμαζει στα μέσα Ιουλίου και είναι πιο δραστικό. Και τα δύο όπως και πληθώρα άλλων χρήσιμων βοτάνων, απαντώνται και στο βουνό μας το οποίο διακρίνεται για την τεράστια ποικιλία της Χλωρίδας του. Μάλιστα δε, τα τελευταία 20 χρόνια που έχει απαγορευτεί στο μεγαλύτερο μέρος του το κυνήγι, διακρίνεται και για την ποικιλία της Πανίδας του, καθώς έχει "ημερέψει" και γέμισε με λαγούς, αγριογούρουνα, ζαρκάδια, λύκους, αλλά και .... Αρκούδες (!). Τα μόνα αγρίμια που του λείπουν, είναι τα μεγάλα ελάφια που ενδημούσαν μέχρι και τη δεκαετία του 1940.
Η πρώτη φωτογραφία είναι τον Ιούλιο του 1980, μπροστά σε μια όμορφη ρίζα ανθισμένου "κίτρινου" ακριβώς κάτω από τις "Δίδυμες κορυφές" και οι οποίες διακρίνονται στη δεύτερη φωτογραφία κάπου ψηλά στα "γκόλια".
Με την αφεντιά μου βέβαια, να διατηρεί αρκετή ακόμη .... χλωρίδα στο κεφάλι !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου