Και η καλημέρα του Θεού είναι. Με αφορμή τις εκλογές του Μάη

Συνήθειο καθημερινό να πίνω τον...πατροπαράδοτο καπουτσίνο μου (ντεκαφεινέ παρακαλώ για να μην με πειράζει στα νεύρα) στο κυλικείο της "νομαρχίας". Ο Αντώνης Περηφανόπουλος, ένας αδερφικός φίλος, πέραν από
εξαιρετικός καφετζής (σ.σ παράκληση σε όλους τους και τις νεόκοπες μπαρίστες. Μην βράζετε ρε παιδιά τον καπουτσίνο. Δεν είναι ελληνικός να τον φυσάς να το κρυώσει. Πάνω από 75 βαθμούς γίνεται νες με γάλα!) έχει μια απίστευτη αίσθηση του χιούμορ, όπως και ο άλλος αδελφός, ο Παύλος Τσιναφορνιώτης. "Πόσες καλημέρες θα κοπούν μέχρι τον Μάη" μου είπε σήμερα, Τρίτη 26η Μαρτίου, του σωτηρίου έτους 2019, ο Αντώνης.Έχει απόλυτο δίκαιο. Επαρμένοι και αλαζόνες καλαμοκαβαλάρηδες, που θέλουν να "σαρώσουν" τον "αντίπαλο", σου κόβουν την καλημέρα. Αγνοώντας ότι αυτή είναι του Θεού. Σαθρά περιβάλλοντα, μηχανορραφούν, "συσκέπτονται", θεωρώντας ότι μετά την άλωση ή την επανάκτηση της, όποιας, τοπικής εξουσίας θα είναι Αυτοκράτορες. Μόνο που ο τελευταίος Αυτοκράτορας υπήρξε ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος. Είπα να μην μπω σε αυτό το τριπάκι. Τους αφήνω στην βόλεψη τους λοιπόν. Εμείς συνεχίζουμε την καλημέρα μας, που είναι του Θεού και των ανθρώπων. Στα 54 μου χρόνια να μην πω καλημέρα σε έναν συμπολίτη μου, γιατί θα ψηφίσει άλλον συνδυασμό στα δημοτικά ή τα περιφερειακά, ΔΕΝ ΛΕΕΙ!