Ο Τάσος Καραμπατζός για την απώλεια του Τάκη Σκούπερ

Στον αγαπητό μας Τάκη Σκούπερ, να ευχηθουμε όλοι οι Ναουσαίοι ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. Ήταν πράγματι ένας εξαιρετικός ζωγράφος, ένας άλλος "Θεόφιλος". Στα χρόνια που ήμουν δήμαρχος και βλέποντας τη μεγάλη του αγάπη για τη Νάουσα, για το δρώμενο Γενίτσαροι και Μπούλες, για τις ομορφιές και τα τοπία, για τις παλιές γειτονιές κλπ. προσπαθούσαμε να τον στηρίζουμε με
τα έσοδα από διάφορες εκδηλώσεις. Δεν ήταν λίγες οι φορές- όπως και παλιότερα επί των προηγούμενων δημάρχων- που του παραχωρούσαμε την ισόγεια αίθουσα στη "Δημοτική Βιβλιοθήκη" (πεζόδρομος Σολωμού), όπου έκανε τις διάφορες "Εκθέσεις" με τα μοναδικά του έργα τέχνης. Είχε ένα τελείως προσωπικό χαρακτήρα στην ζωγραφική του. Καθόταν επί ώρες σε διάφορα σημεία της Νάουσας και "μιλούσε" με τα αντικείμενά του (δρόμους, παλιά σπίτια, δέντρα, Αράπιτσα, καταρράκετες, Ηρωϊδες κλπ). Έπαιρνε κάπου -κάπου βαθειές ανάσες (λόγω του προβλήματος του άσθματος που τον ταλαιπωρούσε από μικρό παιδί), έπιανε τον καμβά και τις μπογιές του και σε .....μία ώρα ο πίνακας ήταν έτοιμος !!! Δύο εξαιρετικοί του πίνακες, με "στάσεις" του τοπικού μας δρώμενου, κοσμούν το γραφείο δημάρχου και τον χώρο υποδοχής του Δημαρχείου. Το ίδιο, και σε πάρα πολλούς Συλλόγους της Νάουσας, στου οποίους δώριζε τα καλύτερα έργα του. Μ'αυτό που έκανε, ήθελε να τον βλέπουμε να ΖΕΙ συνέχεια δίπλα μας. Και ο Τάκης, θα ζει κοντά μας μέσα από τα σπάνια έργα του. Θυμάμαι ακόμη οτι λίγο καιρό πριν αποχωρήσω από το δήμο, μου είχε εμπιστευτεί διάφορα σύνεργα (πινέλα κλπ) που διατηρούσε ο ίδιος και μου είχε πει οτι ήταν προσωπικά εργαλεία του μοναδικού μας Ναουσαίου Αγιογράφου Χριστόδουλου Ματθαίου, τα οποία κατά την παράδοση των αρχείων του δήμου, άφησα πίσω στην προθήκη του γραφείου δημάρχου και ελπίζω να βρίσκονται εκεί για να αξιοποιηθούν κάποια στιγμή. Το νήμα της ζωής του Τάκη, κόπηκε απότομα χθές. Έμεινε μόνος του για πολλά χρόνια σε μια παράγκα. Ολιγαρκής πάντα, αλλά περήφανος, δημιουργικός και ευαίσθητος. Έτσι είναι άλλωστε οι Καλλιτέχνες. Και ο Τάκης, ήταν ένας πραγματικός, γνήσιος, λαϊκός Ζωγράφος, ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης, που δύσκολα θα αναπληρωθεί το κενό του. Στις τοπικές εορτές, φορούσε την πλουμιστή φουναστέλα του και έβγαινε άλλοτε ως "Μακεδονομάχος", αλλοτε ως "Γενίτσαρος", αγέρωχος, καμαρωτός, γεμάτος περηφάνεια. Πίστευε και κρατούσε πιστά την παράδοση και είχε να δώσει πολλά ακόμη στη Νάουσά του. Σήμερα με το κατευόδιο μας, ας ευχηθούμε όλοι να είναι ΑΙΩ