Καλλιόπη Αβραάμ. Η γιαγιά του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ που έπεσε μαζί τους ήρωες μας αξιωματικούς και στρατιώτες στην Κύπρο το 1974

Τελικά τούτο το γένος έχει καταγράψει στο διάβα του απίστευτους ηρωισμούς ανθρώπων, ανδρών και γυναικών. Με συνεπήρε το βιβλίο του 90χρονου Ταξιάρχου ε.α κ. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου με τίτλο "Το χρονικό της μάχης της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/1974" από τις εκδόσεις "Πελασγός", καθώς και το βιβλίο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη "Κύπρος 1974. η μεγάλη προδοσία" που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι Έλληνες για να δουν το μέγεθος της προδοσίας που υπέστη ο Ελληνισμός το 1974, με την ατιμωρησία των στρατιωτικών υπαιτίων του, όπως οι τότε αρχηγοί ΓΕΕΘΑ, Στρατού και Ναυτικού, όπως φυσικά και το ανδρείκελο, ο..."αντιβασιλέας" Γκυζίκης,  από τις πολιτικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν. Ανάμεσα στα άλλα εξαιρετικά στοιχεία που παραθέτουν οι
συγγραφείς ( Ο κ.Σταυρουλόπουλος υπήρξε ο τελευταίος διοικητής του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ που πολέμησε γενναία με τους μαχητές του στον Αττίλα 2, και το κράτος για αυτό τον λόγο τον...αποστράτευσε με το βαθμό του Ταξιάρχου!) με εντυπωσίασε η αναφορά στην 78χρονη Καλλιόπη Αβραάμ, τη "γιαγιά" τους όπως την αποκαλούσαν οι ΕΛΔΥΚάριοι, η οποία κατά τη διάρκεια των σφοδρών μαχών του τριημέρου αυτού μετέφερε στους μαχητές τρόφιμα και νερό, χωρίς να φοβάται την κόλαση που είχαν δημιουργήσει οι απείρως υπέρτερες δυνάμεις των τούρκων. Η ηρωίδα αυτή γυναίκα, απόγονος της Μπουμπουλίνας, αρνήθηκε να εγκαταλείψει την περιοχή λέγοντας: Που να αφήσω τούτα τα παιδιά; Τούτοι οι λεβέντες δεν φοβούνται να πεθάνουν και θα φοβηθώ εγώ η παλιόγρια;" Η Καλλιόπη Αβραάμ έπεσε υπέρ πίστεως και πατρίδος στις 16 Αυγούστου 1974, μαζί με 39 άνδρες της ΕΛΔΥΚ στο κτίριο της Σχολής Γρηγορίου, σε μικρή απόσταση από το στρατόπεδο, από βόμβα του τούρκου εισβολέα. Ετάδη μαζί με τα νεκρά της εγγόνια στο στρατιωτικό κοιμητήριο της Λακατάμιας, ενώ πρόσφατα τα οστά της αναγνωρίστηκαν  και ετάφησαν με τιμές σε χωριστό τάφο στο στρατιωτικό αυτό κοιμητήριο, όπου φυλάσσονται τα λείψανα των Εθνομαρτύρων μας, που δεν λιποψύχησαν και έπεσαν τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, όπως και οι τριακόσιοι του Λεωνίδα. Η θυσία αυτής της υπέροχης Ελληνίδας θα μένει φωτεινή αιώνια στον λύχνο του βωμού της ελευθερίας του έθνους μας και θα παραδειγματίζει όλους εμάς τους νεοέλληνες ότι ο μόνος δρόμος για την εθνική μας ανεξαρτησία είναι η άρνηση στην υποταγή της Νέας Τάξης των ΗΠΑ και των δορυφόρων της. Ας είναι αιωνία σου η μνήμη εθνομάρτυρα μας Καλλιόπη Αβραάμ.