Χριστίνα Γαϊτάνου: ‘Στη Συμπολιτεία υπάρχουν προσωπικές φιλοδοξίες κάποιων, αλλά όχι ομαδοποιήσεις’

Η Χριστίνα Γαϊτάνου σε 20 ερωτήσεις. Είναι ψυχολόγος και δημοτική σύμβουλος Βέροιας.

- Νέα δημοτική σύμβουλος. Γιατί;

- Κάτι καλύτερο ζητούσα από την πόλη μου και φυσικά δεν θα βοηθούσα από τον καναπέ του σπιτιού μου. Με διάθεση αναμεμειγμένη με ενθουσιασμό και πάθος για...

αλλαγές, μικρές οι μεγάλες για μια πόλη συνδυασμό παραδοσιακού και σύγχρονου.

- Είναι τα πράγματα όπως τα περιμένατε στην αυτοδιοίκηση;

- Βλέπω και θετικά και αρνητικά πράγματα, αλλά έτσι είναι παντού σε όλους τους χώρους. Εάν δεν έχεις όμως μεγάλες προσδοκίες έχεις περισσότερες πιθανότητες να βλέπεις το ‘ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο’.

- Είναι η αυτοδιοίκηση μεγάλος ασθενής;

- Ένας από τους ασθενείς. Η δημόσια διοίκηση της Ελλάδας πάντα είχε προβλήματα και χαρακτηριζόταν από ελλιπή οργάνωση η οποία οδηγούσε σε αναποτελεσματικότητα και κατέληγε σε εξουσιαστική σχέση με τον πολίτη. Κατά συνεπεία έπασχε και η τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό όμως σήμερα αλλάζει. Ο Καλλικράτης είναι ένα τολμηρό βήμα εκσυγχρονισμού, μια γενναία μεταρρύθμιση οι δήμοι είναι πιο αυτόνομοι, εάν εξελιχθούν εξαρτάται από αυτούς όπως και το πώς θα λειτουργήσουν. Σήμερα ο κάθε Δήμος μέσα από τον Καλλικράτη είναι μια αυτοτελής μονάδα ανάπτυξης. Οι αιρετοί έχουν τεράστια ευθύνη στην εξέλιξη των τόπων τους σήμερα, είναι αυτοί που καλούνται να φέρουν εις πέραν αυτή τη μεταρρύθμιση.

- Υπάρχουν στιγμές που μετανιώνετε για την επιλογή σας;

- Όχι, καμιά φορά.

- Με τη μέχρι σήμερα εμπειρία σας, πόσες ‘ομαδοποιήσεις’ μετράτε;

- Μπορώ να μιλήσω μόνο για την ομάδα μου και στην ομάδα μου δεν βλέπω κάποια ομαδοποίηση. Η ομαδοποίηση σαν λέξη έχει κάτι αρνητικό, σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι δημιουργούν ομάδες που τους ενώνουν κοινές ιδέες, συμφέροντα ή στόχοι και στη βάση τους λειτουργούν εις βάρος της ενότητας ενός ευρύτερου συνόλου. Στη ‘Συμπολιτεία’ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βλέπω ανθρώπους που έχουνε προσωπικές φιλοδοξίες και κατά την ταπεινή μου άποψη καλά κάνουν και έχουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ομαδοποιήσεις, ομαδοποιήσεις δεν υπάρχουν. Οι εποχές είναι πάρα πολύ δύσκολες έτσι οφείλουμε να είμαστε όλοι ενωμένοι και είμαστε.

- Στηρίζω τη Χαρούλα…

- Όχι μόνο για όσα έκανε για μένα σ’ αυτά τα πρώτα μου βήματα στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά κύρια για όσα σκέπτεται και κάνει ως άνθρωπος και Δήμαρχος για την πόλη μας.

- Θεωρώ ότι στο κλείσιμο της τετραετίας η δήμαρχος οφείλει να...

- Κάνει ό,τι πιστεύει η ίδια για τον εαυτό της καλύτερο.

- Το μεγάλο πρόβλημα στη Βέροια είναι...

- Νιώθω ότι κάπου είναι χαμένη η ταυτότητα της πόλης μας. Τι πόλη είναι η Βέροια; Σύγχρονη; Παραδοσιακή; Ιστορική (Βεργίνα, νεολιθικός οικισμός) Γεωργική (λόγω των προϊόντων που παράγουμε), Τουριστική (Σέλι, Βυζαντινά Μνημεία). Και ενώ είμαστε σχεδόν όλα αυτά που προαναφέρω, τίποτα δεν είναι τόσο έντονο για να είναι χαρακτηριστικό μας. Αυτό όμως αλλάζει τώρα μέσα από τις εγκρίσεις  που έχει πάρει ο Δήμος από προγράμματα ΕΣΠΑ.

- Αν περνούσε από το χέρι μου θα...

- Θα ’θελα να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και αντίδρασης, να φύγουμε από το ‘εγώ’ και να πάμε στο ‘εμείς’, του οργανωμένου με σύγχρονες δομές κράτους, με διαφανείς, αξιοκρατικές διαδικασίες, μακριά από τον συνωστισμό στα πολιτικά γραφεία, μακριά από την υποτέλεια και τον ραγιαδισμό.

- Μήπως πρέπει να προστρέξουμε στον αλβανικό πληθυσμό για εθελοντισμό;

- Κάνεις αυτήν την ερώτηση σε έναν άνθρωπο που έχει καταφέρει τα περισσότερα πράγματα στη ζωή του μέσω του εθελοντισμού. Όταν το 1999 μετακόμισα στο Λονδίνο άρχισα να κάνω εθελοντισμό για να μάθω το σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας. Πήγαινα λοιπόν σε μια εκκλησία και ετοίμαζα γεύματα για αστέγους, μετά από ένα χρόνο περίπου δραστηριοποιήθηκα εθελοντικά σε άλλες ευπαθείς ομάδες όπως ναρκομανείς και αλκοολικούς. Αυτές οι δράσεις μου με οδήγησαν στην οικονομική μου ανεξαρτησία στην ηλικία των 23 ετών. Έτσι στην Αγγλία δεν ήμουν μόνο φοιτήτρια, μετά από ένα σημείο ήμουν οικονομική μετανάστρια. Γνώρισα ρατσισμό επειδή ήμουν ξένη, επειδή διεκδικούσα δουλειές, επειδή είχα προφορά στα αγγλικά. Ενώ λοιπόν γνώρισα τέτοιους ανθρώπους, ταυτόχρονα γνώρισα  ένα σύστημα που με προφύλαξε  με διάφορους νόμους οι οποίοι σαφώς και λειτουργούσαν! Ένα σύστημα που έδινε ευκαιρίες σε όποιον είχε όρεξη για δουλειά και με βοήθησε (το σύστημα) να φτάσω τους στόχους μου. Δεν έχει πρόβλημα η Μεγάλη Βρετανία με το ποιος είσαι αρκεί να είσαι διατεθειμένος να ταχθείς στο σύστημα της.

Ακόμα και όταν επέστρεψα Ελλάδα συνέχισα με τον εθελοντισμό. Ήμουν εθελόντρια στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης στο Δήμο Βέροιας για 7 περίπου μήνες.

Έτσι λοιπόν, η απάντηση μου είναι ότι ναι, θα μπορούσαμε να προστρέξουμε στον αλβανικό πληθυσμό για εθελοντισμό αλλά δυστυχώς αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε κιόλας. Η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο.

- Κάτι που οι Έλληνες δεν δίνουμε πολύ σημασία…

- Το περιβάλλον. Στην Ελλάδα δεν έχουμε παιδεία γύρω από το περιβάλλον μας. Οφείλουμε να το αγαπάμε περισσότερο και να το φροντίζουμε. Αν δεν υπήρχε αυτό δεν θα υπήρχαμε ούτε εμείς.

- Πώς βιώνεις όλα αυτά που γίνονται στις μέρες μας;

- Με σκέψη, με προβληματισμό, με αγωνία, με λύπη αλλά πάνω από όλα με ηρεμία και αισιοδοξία.

- Στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο τοποθετούνται σε 1,5 λεπτό. Εδώ προς τι τα πολλά λόγια;

- Ο λαός είναι σοφός. ‘Τα πολλά λόγια είναι φτώχια’...

- Το όνειρό μου είναι…

- Να ταξιδέψω, να δω άλλα μέρη να γνωρίσω ανθρώπους και πολιτισμούς.   

- Μια φράση που άλλαξε τη ζωή σας.

- ‘Δεν μπορείς να κόψεις στα μέτρα σου τις καταστάσεις που αντιμετωπίζεις στη ζωή, αλλά μπορεί να κόψεις στα μέτρα σου τη στάση και τη νοοτροπία σου για να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις.’ Ζιγκ Ζιγκλαρ

- Ένας άνθρωπος που άλλαξε τη ζωή σας.

- Ο άνδρας μου.

- Κάτι που θα θέλατε να αλλάξετε στη ζωή σας.

- Τα πάντα-Τίποτα.

- Με τον μπαμπά μιλάτε για ποδόσφαιρο;

- Με τον μπαμπά και μιλάμε και βλέπουμε παρέα μπάλα. Μεγάλωσα με το ποδόσφαιρο, κάθε Κυριακή ανάλογα με το αποτέλεσμα γιορτή ή κατήφεια στο σπίτι, τα συναισθήματα στο κόκκινο.

- Πώς φαντάζεστε τη Χριστίνα σε 10 χρόνια από τώρα;

- Δεν την πολύ φαντάζομαι, σταμάτησα να σκέφτομαι το μέλλον, είμαι πλέον αρκετά συγκεντρωμένη στο παρόν. Και μου αρέσει πολύ αυτό. Στη δεκαετία μου 20-30 δεν ήμουν έτσι, έκανα όλο σχέδια, τώρα όχι και τόσο.

- Φιλοσοφία ζωής σε τρεις λέξεις:

- ‘Άμα θέλεις μπορείς’!