Είχε δεν είχε, μας το έκλεισε το... σπίτι ο φίλος μας ο Τάσος. Στη φωτογραφία βλέπετε ό,τι απέμεινε από τις ροδακινιές του, στο δρόμο από Νάουσα για Σέλι. Θέλεις η κούρασή μας από την άσκηση, θέλεις το ευρύτερο περιβάλλον, τα ροδάκινα ποικιλίας big top που...
τρώγαμε (λαθραία, αλλά με προφορική του άδεια!) κάθε φορά που περνούσαμε με το ποδήλατο από τον συγκεκριμένο δρόμο όλο τον Ιούλιο, ήταν τα πιο γλυκά ροδάκινα του κόσμου. Δικαίωναν τη φήμη των παρυφών του Βερμίου μας ως των ‘κήπων του Μίδα’. Ωστόσο, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Έτσι, ο αγαπητός Τάσος, βλέποντας ότι το συμπύρηνο και ειδικά το big top δεν έχει πέραση στην αγορά (λόγω όψης κυρίως, κι όχι γεύσης), αναγκάστηκε να τα… κουτσουρέψει. Θα επανέλθει με άλλη ποικιλία ροδακίνων, όπως μας είπε, ενώ -όπως αντιλαμβάνεστε, εξασφάλισε για φέτος τουλάχιστον τα ξύλα για το τζάκι!Κι εμείς, τι να κάνουμε; Θα μάθουμε να ζούμε χωρίς big top. Εκτός κι αν κάνει καμιά μαγκιά και μας φέρει κάνα στρέμμα στα ορεινά ο αντιδήμαρχος Ανθεμίων Παύλος Αδαμίδης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου