Πάει ο Κωστίκας σε ένα μαγαζί με παπούτσια και βλέπει στη βιτρίνα ένα ζευγάρι λουστρίνια. Μπαίνει μέσα και το ζητάει από τον μαγαζάτορα.
- Α, πολύ καλή επιλογή, λέει ο μαγαζάτορας. Αυτό το παπούτσι έχει και ένα πλεονέκτημα. Αν το βάλεις κάτω από το φουστάνι της γυναίκας σου, θα δεις και τι χρώμα βρακί φοράει...
Ενθουσιασμένος ο Κωστίκας το αγοράζει αμέσως, το παίρνει σπίτι και φωνάζει τη Σουμέλα.- Α, πολύ καλή επιλογή, λέει ο μαγαζάτορας. Αυτό το παπούτσι έχει και ένα πλεονέκτημα. Αν το βάλεις κάτω από το φουστάνι της γυναίκας σου, θα δεις και τι χρώμα βρακί φοράει...
- Σουμέλα, Σουμέλα, έλα εδώ λίγο!
Πάει η Σουμέλα, βάζει ο Κωστίκας από κάτω το παπούτσι και λέει:
- Α, κίτρινο βρακί φοράς, ε;
Τρελάθηκε η Σουμέλα και προσπαθούσε να δει από πού το κατάλαβε ο Κωστίκας.
Την επομένη ο Κωστίκας φωνάζει πάλι τη Σουμέλα.
- Σουμέλα, Σουμέλα, έλα εδώ λίγο!
Πάει ξανά η Σουμέλα, βάζει ο Κωστίκας από κάτω το παπούτσι και λέει:
- Α, κίτρινο βρακί φοράς πάλι, ε;
Τρελαμένη η Σουμέλα σκέφτεται: ‘Α, αύριο θα του κάνω πλάκα! Δεν θα φορέσω τίποτε, να δω τι θα κάνει!’
Φωνάζει πράγματι την τρίτη μέρα ο Κωστίκας τη Σουμέλα, βάζει από κάτω το παπούτσι, δεν βλέπει βρακί, νευριάζει κι αρχίζει να βρίζει.
- Ρε Κωστίκα, ντο έπαθες; τον ρωτά η Σουμέλα.
- Ντο να πάθω, ρε Σουμέλα! Τριών ημερών παπούτσι και έγινε σαν το πράμα σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου