Τζαβάρας κατά Κυριάκου Μητσοτάκη και υπέρ των βουλευτών της επαρχίας

Αναφορικά με τις δηλώσεις Μητσοτάκη (διάβαζε παλαιότερη ανάρτηση) ρωτήθηκε ο βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Τζαβάρας, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων:

‘Με τον Κυρ. Μητσοτάκη ανήκουμε σε δυο διαφορετικούς κόσμους. Εκπροσωπούμε διαφορετικές αξίες ζωής. Εγώ δεν είμαι προϊόν μιας ιστορίας ευκλεούς που έχει η οικογένεια μου. Είμαι ένας ταπεινός δικηγόρος της επαρχίας. Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει λόγους να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που οι αγανακτισμένοι πολίτες δημιουργούν καθημερινά εναντίον της οικογενειοκρατίας. Εγώ κάνω 4000 χ.λ.μ. το μήνα. Ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν έχει ανάγκη να κάνει κανένα.

Άρα...

στο κοινοβούλιο σας λέω υπάρχουν δυο  φωνές βουλευτών. Είναι αυτοί οι οποίοι βγαίνουν στην επαρχία και οι οποίοι είναι ήρωες, είναι εκείνοι που δεν έχουν χορηγούς, είναι εκείνοι που δεν έχουν προστάτες. Ξέρω π.χ. ότι στη Β΄ Αθηνών οι χορηγίες δίνονται κατά τρόπο που είναι γνωστός σε όλους. Εγώ πάντως χορηγούς δεν έχω.

Εγώ στη Βουλή μπήκα αφού επί 30 χρόνια ήμουνα μαχόμενος δικηγόρος. Αυτοί που βγαίνουν και μιλάνε από τη θέση που έχουνε από συμβολικό κεφάλαιο που έχει συμπληρώσει η οικογένεια τους ή η τάξη τους και κατά αυτόν τον τρόπο που σας είπα προσπαθούν να εξευμενίσουν τους αγανακτισμένους προσφέροντάς τους τα χαρακτηριστικά του αξιώματος ως δήθεν προνόμια, προσφέρουν κακή υπηρεσία στη Δημοκρατία.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί μια πολιτική δυναστεία και εγώ εκπροσωπώ την ταπεινότητά μου. Εγώ και ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν προσήλθαμε στην πολιτική με τους ίδιους όρους και μην μου πείτε ότι εγώ ένας δικηγόρος επαρχίας που επί 30 χρόνια αγωνίστηκα από το γραφείο μου και έπεισα την κοινωνία την τοπική, συναγωνίστηκα με τους ίδιους όρους έναν πολύ μεγάλο μεγαλόσχημο βουλευτή της Β΄ Αθηνών που κατάγεται από μια λαμπρή και ένδοξη οικογένεια και βέβαια που δεν χρειάζεται να προσφύγει στις πενιχρές και στις οποιεσδήποτε αποταμιεύσεις του πατέρα του ή της συγγένειας του για να ασχοληθεί με τα βουλευτικά του καθήκοντα. Έχει πολλούς ικανούς αρκετούς και κυρίως έχει ένα συμβολικό κεφάλαιο γύρω του το οποίο έχει συσσωρευτεί βεβαίως με μια ακαταμάχητης γοητείας και δόξας μακραίωνης οικογενειακής ιστορίας.

Εγώ ξέρω πάντως ότι υπάρχουν επιχειρήσεις οι οποίες δίνουν πολλά χρήματα σε υποψηφίους όλων των κομμάτων. Έχετε δει, βουλευτή επαρχίας να είναι γραμμένος σε κάποια κατάστιχα τέτοια; Εγώ γνωρίζω πραγματικά ότι ακόμα υπάρχουν περιπτώσεις άλλων βουλευτών που τα πολυτελή τους γραφεία τα πληρώνουν χορηγοί.’