Οι τρόποι αντίδρασης της εξουσίας. Γράφει η Ελευθερία Σιλιγκούνα

Είναι γνωστό ότι στα ανελεύθερα καθεστώτα (όπως αυτό της κυβέρνησης  ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατ'επίφασιν μόνον είναι δημοκρατικό και νόμιμο, αλλά κατ'ουσίαν δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση για τα όσα πράττει), όσο σφίγγει ο κλοιός των κινητοποιήσεων των πολιτών, τόσο η εξουσία προσπαθεί να αντεπιτεθεί. Και η εξουσία έχει πολλούς τρόπους να αντεπιτίθεται.
Ο πρώτος τρόπος άμυνας των εξουσιαστών είναι η προσπάθεια σπίλωσης των κινητοποιήσεων. Αυτή η πρακτική υιοθετείται κατά βάση τις τελευταίες ημέρες και από τους ανθρώπους του πολιτικού σκηνικού και από τα παπαγαλάκια της εξουσίας, από τα ΜΜΕ, αλλά και από απλούς πολίτες που λειτουργούν ως φερέφωνα της κυβέρνησης.
Διάβασα προσφάτως ένα κείμενο (ο θεός να το κάνει άρθρο), στο οποίο ο συντάκτης του
...πονήματος ανέφερε ότι οι αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα και ανά την Ελλάδα είναι (ούτε λίγο ούτε πολύ) χαραμοφάηδες που απλώς πλήττουν φρικτά στο σπίτι τους και κατεβαίνουν στους δρόμους ή για να πιουν φραπέ ή για να κάνουν καμάκι!!
Παράλληλα με την προσπάθεια σπίλωσης υπάρχει και ο προσεταιρισμός. Η εξουσία θα προσπαθήσει να απορροφήσει τον πολίτη στο σύστημα τάζοντάς του μια "θεσούλα" σε χαλεπούς καιρούς και με αυτό τον τρόπο θα αποπειραθεί να τον φιμώσει την ύστατη στιγμή.
Και βέβαια, άλλη μορφή άμυνας (ή αντεπίθεσης) του συστήματος είναι η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ο προπαγανδιστικός λόγος που διαστρεβλώνει κατά το δοκούν την πραγματικότητα, έννοιες και αξίες. Και αυτό γιατί θέλει να παραπλανήσει και να αποπροσανατολίσει. Όλοι μας παρακολουθούσαμε το ανεκδιήγητο βίντεο της κυβέρνησης, το οποίο υπεραμύνεται του ....φιλανθρωπικού και ανιδιοτελούς της έργου! Και το οποίο βέβαια αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα προπαγάνδας, καθώς ΥΠΕΡΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Και φυσικά η εξουσία αμύνεται δια του εκφοβισμού. "Πρέπει να λάβουμε το δάνειο, γιατί διαφορετικά το κράτος δε θα μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις". Και το πήραμε το δάνειο ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ότι με αυτό θα αποπληρώσουμε μόνον το χρέος μας...
Και πάντα υπάρχει το τελευταίο προπύργιο: η βίαιη καταστολή. Και ενώ όλοι μας πιστεύαμε ότι οι βίαιες καταστολές των κινητοποιήσεων ανήκουν στα βιβλία της ιστορίας ή ότι αυτές συμβαίνουν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες, ήρθε την Κυριακή 5 Ιουνίου το άρθρο του κυρίου Ψυχάρη στο Βήμα με τίτλο "οι εκδοχές της εκτροπής" για να μας θυμίσει πόσο κοντά μπορεί να είναι μια βίαιη καταστολή (ένοπλη ίσως;) των ειρηνικών διαδηλώσεων. Το άρθρο του μπορεί κανείς να το δει στον εξής σύνδεσμο (http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=404718), ωστόσο εγώ θα σας παραθέσω το τελευταίο του ερώτημα -προφανώς ρητορικό.
"Τι θα συμβεί αν ξεκινήσει η επανάσταση; Ανάκτορα θερινά ή έστω και χειμερινά δεν υπάρχουν πλέον. Μια ουσιαστική διασάλευση της δημόσιας τάξης θα οδηγήσει αφεύκτως στη βίαιη ανατροπή ή σε ένοπλη καταστολή. 

Στην κοινωνία υπάρχουν και άτομα που θέλουν τη γενική ανατροπή. Δεν μπορούν προφανώς να την επιβάλουν διότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ΔΕΝ θέλει.Ωστόσο υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να προκληθεί τέτοια διασάλευση της τάξης που θα δικαιολογούσε έκτακτα μέτρα. Δηλαδή εκτροπή από τη συνταγματική τάξη. Αυτό θέλουν;"

Αντιλαμβάνομαι λοιπόν ότι οι καιροί είναι χαλεποί. Και όσο θα σκληραίνει τη στάση της η εξουσία, οφείλουμε οι πολίτες αν μη τι άλλο να ενημερωνόμαστε. Να παρακολουθούμε τις εξελίξεις νηφάλιοι και να τις αποτιμούμε. Να γνωρίζουμε επακριβώς αυτά που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς. Γιατί αν στο παρελθόν η ενημέρωση και η εγρήγορση ήταν δημοκρατικό μας δικαίωμα, τώρα είναι δημοκρατική μας υποχρέωση.