Πρώτες σκέψεις και ευκαιρία διαλόγου για το σχέδιο συγχωνεύσεων στα νοσοκομεία

Ως πρόταση, μοιάζει να βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση αυτή του υπουργείο Υγείας, όσο κι αν κάποιες κλινικές που φεύγουν θα κάνουν δυσκολότερη τη ζωή μας. Είναι πρόταση ακόμη πιο τολμηρή απ’ όσο την περιμέναμε, τουλάχιστον ως το ένα διοικητικό συμβούλιο για τα τέσσερα γειτονικά νοσοκομεία Νάουσας, Βέροιας, Γιαννιτσών και Έδεσσας. Για τις μεταφορές των κλινικών...

ομολογώ ότι δεν έχω άποψη. Καλό είναι φυσικά κάθε νοσοκομείο να έχει τις κλινικές του, αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσον είναι οικονομικά εφικτό. (Εδώ που τα λέμε, αν κοπούν οι σπατάλες… όλα γίνονται. Αλλά ποιος τις κόβει;) Συνεπώς, η πρόταση μοιάζει καλή. Η ανάπτυξη κλινικών κατά νοσοκομείο είναι ένα μοντέλο λειτουργίας που έχει τη λογική του. Το ζήτημα είναι πώς το σχέδιο αυτό θα εφαρμοστεί.

Ωστόσο, εκτός από την απορία για ποιο λόγο δεν γίνεται καμία αναφορά στα χειρουργικά τμήματα (πιθανή απάντηση: μένουν ως έχουν), η ανησυχία του γράφοντος είναι άλλη.

Για το νοσοκομείο της Νάουσας: είναι αρκετά ύποπτη η αναφορά στο σχέδιο για δημιουργία κέντρου αποκατάστασης στο παλιό κτίριο της Βέτλανς. Φαίνεται σαν να πάνε να χρυσώσουν το χάπι με μια μεγαλόσχημη διακήρυξη, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι καιρός για τέτοιες επενδύσεις. Μόνον η αποκατάσταση του παλιού κτιρίου της Βέτλανς στοιχίζει ένα κάρο εκατομμύρια. Ποιος και από πού θα τα βάλει; Για να μην μιλήσουμε για εξοπλισμό και στελέχωση του κέντρου. Άρα; Προς τι η θνησιγενής αυτή διακήρυξη; Επιφυλασσόμαστε…

Για το νοσοκομείο της Βέροιας: αποκαταστάθηκε το ζήτημα της λυχνίας… Λοβέρδου;

Και κάτι τελευταίο. Δηλαδή τώρα στα 4 νοσοκομεία θα υπάρχει ένας διοικητής; Ή μήπως ένας διοικητής και 4 υποδιοικητές;

Αναμένουμε τις προτάσεις και σκέψεις σας.

Κώστας Παναγιωτίδης