Μια... μουσικοπολιτικοϊστορικοκοινωνική εξήγηση των ελληνικών προϊόντων μιας κένωσης

Μια πολύ σύντομη αναδρομή στην Ιστορία αυτού του ένδοξου τόπου μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να παραδεχθούμε ότι οι επικριτές μας μπορεί και να μην έχουν πάντοτε άδικο. Δεν ξεκινώ από την «ένδοξη Αρχαία Ελλάδα» ούτε από τον «Χρυσό Αιώνα του Περικλέους», αλλά από πολύ πιο κοντά.
Μετά τον εμφύλιο η χώρα μας μέσα από τις οξύτατες πολιτικές αντιθέσεις μπαίνει στον ανηφορικό δρόμο της ανάπτυξης...

Ποιο ήταν το βασικό χαρακτηριστικό της δεκαετίας του ’50; Όπως λέει ένα δίδυμο εθνικών αοιδών «από το 50 και μετά / μας έχουν πνίξει τα μπετά».
Στη δεκαετία του ’60 η ταλαίπωρη αυτή χώρα βρίσκεται σε μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές δοκιμασίες. Ο λαός ζητά ελευθερίες και δικαιώματα, οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι άλλοι με τη Μοναρχία άλλοι με τη Δημοκρατία, άλλοι με τους Δυτικούς, άλλοι με τους Ανατολικούς. Έτσι έρχεται ο στρατηγός να ανακόψει την πορεία προς την Αναρχία και τον Κομμουνισμό. Και οι αοιδοί συνεχίζουν: «από το 60 και μετά / Ανά Κατά Διά Μετά».
Μετά από αγώνες μιας επίμονης και καλλιεργημένης πολιτικά και κοινωνικά μειοψηφίας, η χούντα των συνταγματαρχών φεύγει, έρχεται η Δημοκρατία. Ο Καραμανλής διώχνει τα τανκς, ο Παπανδρέου φέρνει την Αλλαγή, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία γίνεται εφαλτήριο για πολιτική και οικονομική καριέρα, ευκαιρία για ανάπτυξη με την ιδιωτική πρωτοβουλία να χρηματοδοτείται κατ’ εξακολούθηση από το Κράτος, δειλά-δειλά άρχισαν να πέφτουν οι μίζες (προμήθεια για τη διευκόλυνση να γίνει μια επένδυση), η φοροδιαφυγή και η φοροαπαλλαγή σε καιρούς ανάπτυξης γίνονται εθνικό σπορ, οι διορισμοί στο δημόσιο έγιναν της μόδας από όλους ανεξαιρέτως τους κυβερνώντες, τα παιδιά μας έμαθαν ότι για να προκόψουν πρέπει να πάμε στον βουλευτή, ή στον υπουργό καλύτερα, με αντίστοιχη μίζα ή προμήθεια την οικογενειακή ψήφο, για να πάρουν το πτυχίο ή το δίπλωμα οδήγησης πρέπει να πληρώσουν το κάτι τις (νέες αξίες), κ.ο.κ.
Και τραγουδάνε ο Λαυρέντης με τον Βασίλη «απ’ το 70 και μετά / μας έχουν πνίξει τα σκατά» (βλέπε Στρος Καν!) αφού είχε προηγηθεί ο Διονύσης με το «Κωλοέλληνες». Και συνεχίζουν: «απ’ το 80 και μετά / να δεις τι σου ‘ρχεται μετά», «απ’ το 90 και μετά / να δεις τι σου ‘χω για μετά»!
Σκέφτομαι, λοιπόν, αφελώς κι εγώ γιατί άραγε όταν ο Ντομινίκ λέει ότι «οι Έλληνες είναι βουτηγμένοι στα σκατά» γιατί τα παίρνουμε στο κρανίο αντί να τιναχτούμε λιγάκι;