"ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ".ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΙΛΙΓΚΟΥΝΑ

 Σχετικά με την είδηση της πρόωρης συνταξιοδότησης της Μιλένας Αποστολάκη από την Ο.Α.(η οποία κυρία προφανώς συνταξιοδοτείται χωρίς Καν να έχει πατήσει το πόδι  της στην προκείμενη υπηρεσία και χωρίς να έχει συμπληρώσει τα πολλά και δυσβάσταχτα χρόνια υπηρεσίας που προβλέπονται για το σύνολο των λοιπών εργαζομένων της χώρας),αλλά και σχετικά με τη γενικότερη ασυδοσία των πολιτικών, αναρωτιέμαι: τι μας κάνει εντύπωση στην είδηση αυτή; Γιατί

δηλαδή εξοργιζόμαστε π.χ. που όλοι τα πήραν από τη Siemens, αλλά στο πόρισμα όλοι βγαίνουν "καθαροί";

Από τη στιγμή που αφήσαμε τους κυβερνώντες να τελούν εδώ και χρόνια σε καθεστώς ατιμωρησίας και πλήρους ασυλίας, τι περιμέναμε ότι θα γινόταν εν τέλει; Ότι ο πατριωτισμός τους και μόνο θα αρκούσε και δε θα έβαζαν χέρι στη μαρμίτα;

 Ο Πλάτωνας ανέφερε στην Πολιτεία του τον ωραιότατο και διδακτικότατο μύθο του δακτυλιδιού του Γύγη (ακριβώς για να δείξει ότι όποιος δεν έχει απέναντί του επικείμενη τιμωρία, εν τέλει θα αδικήσει). Έλεγε λοιπόν ο Πλάτων ότι ήταν μια φορά και έναν καιρό ένας βοσκός ο οποίος μια ωραία ημέρα βρήκε με τρόπο μοιραίο και μυστηριακό ένα μαγικό δακτυλίδι, το οποίο τον έκανε αόρατο στα μάτια των συνανθρώπων του. Η κατάληξη ήταν να προβεί σε χίλια μύρια αδικήματα ο πάλαι ποτέ

φιλήσυχος βοσκός, γιατί ακριβώς δεν μπορούσε να τον δει κανείς και άρα να τον τιμωρήσει, μέχρι που έφτασε στο σημείο να δολοφονήσει κρυφά και τον ίδιο το βασιλιά και να σφετεριστεί έτσι "αθόρυβα" το θρόνο.

 Και πολύ απλά δείχνει με αυτόν τον τρόπο ο Πλάτωνας ότι κανείς δεν τηρεί τους νόμους ενστικτωδώς, παρά συμμορφωνόμαστε και πράττουμε το δίκαιο από φόβο για τις επικείμενες ποινές...

Η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα μαθαίνει στους πολιτικούς μας ότι οι νόμοι ισχύουν για όλους, ΕΚΤΟΣ από τους ίδιους. Και η απόδειξη είναι ότι ΟΣΑ σκάνδαλα και να γίνουν, ΟΣΕΣ παρατυπίες και να πράξουν, ΟΣΑ χρήματα και να καταχραστούν, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ.

Είναι δηλαδή σα να διόρισε ο καθένας από εμάς έναν προσωπικό λογιστή για να του διαχειρίζεται την πατρική περιουσία και στο τέλος ο λογιστής να κατασπατάλησε αυτή την περιουσία και να μην μπορούμε να τον διώξουμε για αυτό, γιατί ο λογιστής τα έχει τακιμιάσει με τηδικαιοσύνη και έχει ασυλία!

Οπότε γιατί μας κάνει εντύπωση η όποια ασυδοσία της όποιας κυρίας Αποστολάκη; Αφού απλώς τους αφήνουμε...