Στην ηλικία μου ( σειρά με φώναζε) ο Μανώλης Συκομυδούρης. Δυνατό παιδί. Έπιανε την πέτρα και την εστιβε. Κομάντο δυνατό, πάντα όμως με το χαμόγελο στα χείλη. Ο Μανώλης μας άφησε αιφνίδια. Ο πόνος μεγάλος για την οικογένεια του. Ευχόμαστε να έχει καλό παράδεισο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου