Την, παραδοσιακή πλέον, εμφάνιση των αγροτικών "μπλόκων" εγκαινιάζει η μετακαλλιεργητική περίοδος (τα σπαρτά και τα μπαμπάκια φυτεύτηκαν, (τα...δρόκινα ακόμη κλαδεύονται αλλά προηγείται ο "αγώνας). Πανό με ηχηρούς τίτλους (δεν μου φεύγει από το μυαλό το, μια φωνή, μια γροθιά, ενωμένη η αγροτιά, αλλά και το ολίγον σόκιν, αγρότη πεινάς; ....η Αθήνα και ο Πειραιάς). Στο μπλόκο της διασταύρωσης της Νάουσας θα μετακινηθούν ολίγα από τρακτέρ του Τάκη, θα στηθεί και η πρόχειρη στέγαση με νάιλον σκέπασμα) και έτσι θα περάσουν οι μέρες. Και θα ζήσουν αυτοί κακά και εμείς χειρότερα. Δυστυχώς όταν μια κινητοποίηση γίνεται παραδοσιακός θεσμός, όπως καλή ώρα η διαμαρτυρία πάντων και πασών στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, τότε το μόνο που μπορεί να πεις ότι ο αγώνας της πάλης των τάξεων παραμένει ιστορικά αδικαίωτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου