Πριν από λίγα χρόνια την είδα να περπατά λίγα μέτρα από το πάρκο της Νάουσας.
«Να η Βέφα» μου είπαν οι φίλοι.
Συγκίνηση, ασπασμός στα μαγουλακια της , καλές κουβέντες και προπαντός οφειλόμενες εκ μέρους μου:
-Με έκανες καλό στα αρχαία τα οποία λάτρεψα
-Σε παρακολουθούσα στην τηλεόραση και ήσουν καλός στα Ελληνικά
Άλλος ένας καλός βαθμός από τη Βεφα Ιακωβιδου .
Έφυγε από τη ζωή στα 90 της χρόνια η εξαιρετική μας καθηγήτρια 1970-75
στο τότε εξατάξιο Λάππειο γυμνάσιο .
Σα χθες θυμάμαι την πρώτη ώρα που κάναμε μάθημα της Α γυμνασίου, όταν μας υποδέχθηκε στον καινούργιο μας κόσμο.
Μας είπε:
«Θα ρωτήσετε γιατί διδασκόμαστε τα Αρχαία». Μα γιατί είναι πολιτισμος. Μαθαίνουμε να εκφραζόμαστε , γνωρίζουμε το υπέροχο αρχαίο δράμα, την Ιστορία μας».
Όλα αυτά χωρίς να κουράζεται, τα επαναλάμβανε στα διαλείμματα, ιδίως όταν την είχαμε ξανά στα αρχαία στην ΣΤ τάξη του Πρακτικού!
Εγώ μεταξύ άλλων σπουδαίων αγοριών και κοριτσιών που ´έγιναν γιατροί, μηχανικοί, αρχιτέκτονες, Μαθηματικοί, Χημικοί κλπ νομίζω την καταλάβαινα καλύτερα διότι ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πως βρέθηκα στο Πρακτικό και όχι στο Κλασικό. Είχαμε και άλλες καλές και άλλους καλούς φιλολόγους: Δακόπουλος, Ιωακειμίδου, Δασκαλοπούλου…
Η Βέφα όμως ήταν η φωνή τη συνείδησής μας, διότι ένοιωθε την ανάγκη να μας εξηγεί την κοινωνική σημασία του μαθήματος.
Καλό της ταξίδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου