Αποκλεισμένος
μέσα στη βαρυχειμωνιά
της ζωής σου
περιμένεις απελπισμένα
τις Αλκυονίδες μέρες
να πάρεις βαθιές ανάσες
να βγει ο ήλιος
να γεμίσουν
τα μάτια σου φως
και η ψυχή σου
ν΄ανατείλει και να γαληνέψει
όμως αυτές
δεν έρχονται
το χιόνι εξακολουθεί
να πέφτει
η μελαγχολία
ξεχειλίζει μέσα σου
μα δεν πτοείσαι
δεν μπορεί, λες
θα ΄ρθουν οι Αλκυονίδες
και θα κρατήσουν
για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου