Μεγαλωμένος στην αγορά της Νάουσας. Έζησα την ακμή της, αλλά και το δράμα της. Όπως όλων των παλιών μου συναδέλφων εμπόρων και επαγγελματιών της χώρας, που είναι πραγματικοί ήρωες στα σήμερα. Δεν θα γράψω πολλά για την Σχολή Δοκιμών Αστυφυλάκων Νάουσας. Μόνο ότι οι σχολές στρατιωτικού τύπου δεν μπορούν να έχουν "ανοιχτές θύρες" σε πολίτες. Γιατί υπάρχει οπλισμός, σκοπιές και όλο το λειτουργικό σύστημα ασφαλείας. Πλέον των δοκιμών,στον έρημο αυτό τον τόπο όπου ακούμε το μακρύ και το κοντό των δημοσίων μισθωτών και συνταξιούχων, θα επαναπροκύψουν θέσεις βοηθητικού προσωπικού. Θα διδαχτούν μαθήματα. Οι δόκιμοι θα σιτίζονται με πρώτες ύλες από τους τοπικούς επαγγελματίες. Τι άλλο θέλετε να γράψω; Ότι δεν γίνεται σε αυτή τη ζωή να είσαι και με τον... "Χωροφύλαξ και με τον Αστυφύλαξ"; Την στιγμή που υπάρχει δυνατότητα στέγασης και της Εφορίας Αρχαιοτήτων. Φτάνει πια να μην μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους 33 εκλεγμένοι νοματαίοι.
Υ.Γ Να αγιάσουν τα χέρια του Θεοδωρικάκου που επανέφερε το προηγούμενο εκλογικό σύστημα στους δήμους. Η ακυβερνησία τους είναι καλή μόνο για όσους σιτίζονται από τον κρατικό κορβανά. Και άνετα μπορούν να λένε πολλά τραγούδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου