Γρηγόρης Σακαλής, κάτω απ΄τις μουριές

 

Παρηγοριά

Στη θάλασσα

ένα τραπέζι

μία καρέκλα

κάτω απ΄τις μουριές

αυτός είναι για μένα

ο παράδεισος επί της γης

νεανικά σώματα

πηγαινοέρχονται

τα υμνώ με τους στίχους μου

τι πιο ζηλευτό από τη νιότη

η ακμή του ανθρώπου

η ομορφιά, το φως

μα ύστερα έρχεται

σιγά – σιγά η παρακμή

οι δυνάμεις μειώνονται

και μας μένει για παρηγοριά

η ωριμότητα της γνώσης

και η δημιουργία.

*

Ταξίδια

Πόσο μακριά

μπορεί να φτάσει

ο νους του ανθρώπου

πόσο θέλει για να τρελαθεί

να χάσει τον ειρμό του

είναι τόσο μακρινό

μα και τόσο κοντινό

όσο ένα μέτρο

ένα δωμάτιο αδειανό.

Μια κοπέλα

που παίζει με την άμμο

φορώντας το μαγιό της

στην παραλία

μπορεί να ξεκουράσει

το νου σου

να τον προστατέψει

απ΄την τρέλα

κι αν βρεις το θάρρος

να της μιλήσεις

ίσως σε οδηγήσει

σ΄ονειρικά ταξίδια.

φωτο Στράτος Φουντούλης, πηγή Staxtes 2003 com 20/8/21