Ο Τάσος Καραμπατζός για την αξιοποίηση του δημοτικού δάσους

 «ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΑΣ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ»

(Ένα έτοιμο και πολύ σημαντικό «Αναπτυξιακό Σχέδιο»

και ένα Πρόσωπο …. «κλειδί» για τον Δήμο Νάουσας)

1. Δημοτικό Δάσος. Θα έλεγα ότι είναι και το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα της Νάουσας. Από το 2003, φροντίσαμε πρώτα

να αποκτήσουμε το 1/5 στο δάσος του Βερμίου το οποίο παρακρατούσε το Δημόσιο για εκατοντάδες χρόνια. Έγινε πράξη λοιπόν με το Ν. 3208/2003. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Δήμος μας έγινε έκτοτε ο μεγαλύτερος δασοκτήμονας στην Ελλάδα με 72.000 στρ. αλλά και μας «λύθηκαν τα χέρια» για την περαιτέρω αξιοποίηση αυτής της τεράστιας ιδιοκτησίας. Θυμάμαι δε, ότι λίγο καιρό μετά απ’ τη χαρά μας για το μεγάλωμα της δημοτικής μας περιουσίας, κάναμε και μια ριψοκίνδυνη «αεροφωτογράφιση» (βλ. φωτογραφίες Βερμίου).

2. Την εποχή εκείνη το Υπ. Εσωτερικών, ενίσχυε τους Δήμους με το χρηματοδοτικό εργαλείο που λεγόταν «ΘΗΣΕΑΣ». Έχοντας λοιπόν την απόλυτη ιδιοκτησία στο δάσος υποβάλαμε τεκμηριωμένη πρόταση και διεκδικήσαμε μια γενναία χρηματοδότηση ύψους 260.000€ για να προετοιμάσουμε το όραμά μας για την ανάπτυξη του βουνού. Το σχέδιο προέβλεπε δύο φάσεις: α) Την «Προετοιμασία ενός «Master Plan» και των σεναρίων βιωσιμότητας επένδυσης – διαδικασίες εγκρίσεων κλπ» και β) Την «Υλοποίηση των σταδίων σύνταξης των τευχών Δημοπράτησης –υποστήριξης του Δήμου Νάουσας στη διεξαγωγή των Διαγωνισμού, την αξιολόγηση των προτάσεων, μέχρι και την τελική υπογραφή της Σύμβασης με τον ανάδοχο». Για όλο αυτό το «σχέδιο» ο Δήμος δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ.

3. Στη συνέχεια, μαζί με τους συνεργάτες μου και τα στελέχη του Δήμου, αλλά και τους εξωτερικούς συμβούλους (μετά από Διαγωνισμό, την υποστήριξη του Δήμου είχαν αναλάβει οι εταιρίες -σύμβουλοι «ΚΑΝΤΟΡ» και «ΔΡΟΜΟΣ»), πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά. Αποδυθήκαμε όλοι μας σ’ έναν τιτάνιο αγώνα για να ολοκληρώσουμε το όραμά μας. Για να συνταχθεί όμως το πλήρες «Σχέδιο» χρειάζονταν πάρα πολλές διαδικασίες εγκρίσεων – αδειοδοτήσεων (π.χ. Υπουργεία Περιβάλλοντος & Εσωτερικών, Δασαρχείο, Υπηρεσίες υδάτων κλπ) που μας ταλαιπώρησαν πάρα πολύ. Λύναμε το ένα θέμα, μας έβγαινε άλλο. Ήταν σαν τη ... «λερναία ύδρα»! Εκατοντάδες συσκέψεις, συνεδριάσεις, αποφάσεις Δημοτικού Συμβουλίου, αγώνας και πολύ τρέξιμο στα Υπουργεία στην Αθήνα κλπ.

4. Μετά από προσπάθειες όλων μας και με ατέλειωτες ανθρωπο-ημέρες δουλειάς, στις αρχές του 2012 κατορθώσαμε να ολοκληρώσουμε το όλο μας «εγχείρημα». Βεβαίως, μέσα και από τις ανθρώπινες αδυναμίες, τις παραλείψεις και τα λάθη μας. Το στοίχημα όμως που βάζαμε για το μέλλον της Νάουσας ήταν όντως πολύ μεγάλο, πρωτόγνωρο και περίπλοκο. Γιατί, συν όλα τα άλλα έπρεπε να προετοιμάσουμε και τη δύσπιστη «κοινή γνώμη» της Νάουσας στο να αποδεχτεί το πλάνο της «παραχώρησης» σε σοβαρό στρατηγικό επενδυτή, καθώς βλέπαμε ότι με τη μορφή της «Δημοτικής Επιχείρησης» η υπόθεση «Πηγάδια -Χιονοδρομικό» δεν….. περπατούσε.

5. Μια παροιμία, λέει ότι «Πενία τέχνας κατεργάζεται». Βλέποντας τα σημαντικά προβλήματα της Νάουσας, η αρχική δυσπιστία του κόσμου έγινε τελικά βεβαιότητα, καθώς η πλειοψηφία του λαού –πλην μιας μικρής μερίδας- ήταν μαζί μας στο πλάνο αυτό. Η Νάουσα μετά την αποβιομηχάνισή της, τη βαθειά οικονομική της κρίση, την ανεργία κλπ, χρειαζόταν κάτι Μεγάλο και Αναπτυξιακό. Ένα έργο μεγαλεπήβολο και οραματικό για να δώσει προοπτική ανάπτυξης στον τόπο, ώστε να μπορέσει να «τραβήξει» μπροστά και τις ομοειδείς επιχειρήσεις των Ναουσαίων. Τι κάνεις επομένως ως Δήμος και ως δήμαρχος σε τέτοιες περιπτώσεις; Αξιοποιείς αυτά που έχεις και δη τα συγκριτικά σου πλεονεκτήματα. Και καθώς η μορφή ανάπτυξης του Χ.Κ. μέσω δημοτικής επιχείρησης είχε βαλτώσει, η λύση ήταν μια: Παραχώρηση μέρους της δημοτικής μας περιουσίας μετά από Διεθνή Διαγωνισμό και διαφανείς διαδικασίες, σε Ιδιώτη «Στρατηγικό Επενδυτή» (π.χ. Όμιλο ή Εταιρία) που να αναλάβει το «Χιονοδρομικό Κέντρο» για 40 χρόνια, να επενδύσει γύρω στα 30 εκ. ευρώ κεφάλαια σε υποδομές (π.χ. τελεφερίκ, ξενώνες, γήπεδα και άλλα συνωδά βελτιωτικά έργα), ώστε και αυτός να κερδίσει αλλά και η Νάουσα να κάνει βήματα μπροστά. Εξυπακούεται βέβαια ότι όλα αυτά θα γίνονταν με την απόλυτη προστασία του Περιβάλλοντος, αλλά και η παραχώρηση –μίσθωση να λειτουργεί υπό την ευθύνη και τους όρους που θα έθετε ο Δήμος Νάουσας ως ιδιοκτήτης της γης. Με τον τρόπο αυτό πιστεύαμε ως δημοτική αρχή ότι ο «Επενδυτής» θα ανέβαζε το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών, τα «Πηγάδια» και ολόκληρη η περιοχή μας θα αποκτούσε ακόμη μεγαλύτερη φήμη, θα δούλευαν εκεί πολλοί Ναουσαίοι, αλλά κι ο Δήμος μας θα είχε σημαντικά «ανταποδοτικά» οφέλη (ενοίκια, τέλη –δικαιώματα κ.α).

6. Εδώ όμως, πρέπει να πω και το εξής συμπληρωματικά: Επειδή οι συνθήκες χιονιού ολοένα και χειροτερεύουν λόγων κλιματικής αλλαγής και προκειμένου ο επενδυτής να έχει προοπτικές βιωσιμότητας, το όλο πλάνο μας περιείχε την συνολική ανάπτυξη του χώρου ως ένα «Κέντρο Τεσσάρων Εποχών», δηλ. να αξιοποιείται και για τους θερινούς μήνες π.χ. για προετοιμασία Ομάδων, για άλλες δράσεις (ορεινή ποδηλασία, ανάδειξη μονοπατιών για πεζοπορίες, αναρριχήσεις, πάρκα «περιπέτειας» κλπ). Παράλληλα λοιπόν με το Χ.Κ, το «Σχέδιό» μας συμπεριλάμβανε και την αξιοποίηση του λιβαδιού της «Ντορντόπολης» (390 στρ.) με δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, την κατασκευή 50 μικρών ξύλινων καταλυμάτων ολιγοήμερης διαμονής, ένα μικρό εμπορικό κέντρο, γήπεδα τένις, μικρές παιδικές πίστες χιονιού, ορειβατικές διαδρομές μονοπατιών κλπ. ώστε να καλύπτει ποικίλα ενδιαφέροντα επισκεπτών. Το ίδιο προβλέψαμε και για την περιοχή «Μπαλκόνι», με νέες πίστες στα ψηλότερα και βορεινότερα σημεία («Πέντε Πηγάδια-Ορματζίκ»), νέο τελεφερίκ από τη βάση των Τριών Πηγαδιών προς το «Καταφύγιο στα 5 Πηγάδια», αναψυκτήριο με θέα στο λεγόμενο «Μπαλκόνι» κλπ. Όλα αυτά δε, τα είχαμε διαρθρωμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσει το βουνό μας να εξελιχτεί σ’ ένα πλήρες ΚΕΠΑΤ («Κέντρο Προπονητικού Αθλητικού Τουρισμού»), αλλά και ένας μοναδικός τουριστικός πόλος «Τεσσάρων Εποχών» στην καρδιά της Μακεδονίας. Βέβαια, πάντα στο μυαλό μας είχαμε και τη συνεργασία - υποστήριξη των δικών μας επιχειρηματιών στον «Άγιο Παύλο–Κουτσούφλιανη-Μεταμόρφωση», οι οποίοι επένδυσαν ένα σωρό χρήματα με σημείο αναφοράς τα «Πηγάδια».

7. Η ολοκλήρωση του «Σχεδίου». Τελικά το σχέδιο, καταφέραμε και το είχαμε έτοιμο την άνοιξη του 2012. Αυτός που θα αναδεικνύονταν ως «Ανάδοχος- επενδυτής», θα είχε υποχρέωση –με την υποστήριξη του Δήμου- να εκδώσει κάποιες ακόμη τελικές αδειοδοτήσεις. Να σημειώσω ακόμη ότι στην όλη μας προσπάθεια είχαμε πολύ μεγάλη υποστήριξη και από την Πολιτεία. Θυμάμαι για παράδειγμα στις 11-4-2012, η τότε Υπουργός Ανάπτυξης κ. Άννα Διαμαντοπούλου που είχε ενημερωθεί για την πρόοδο του «Σχεδίου» της Νάουσας, μας κάλεσε τιμητικά στο Υπουργείο (βλ. φωτο στο Υπ. Ανάπτυξης).

8. Ο άνθρωπος «κλειδί». Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Θα ήθελα να ξεχωρίσω την ιδιαίτερη φιλική σχέση που αναπτύξαμε και την άριστη συνεργασία μας με τον κ. Νίκο Μαντζούφα, τότε Ειδικό Γραμματέα των «ΣΔΙΤ» (Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα). Σήμερα λοιπόν, ο ίδιος αυτός άνθρωπος ο κ. Μαντζούφας, κατέχει μια ακόμη πιο σημαντική θέση ευθύνης: Του «Διοικητή της Ειδικής Υπηρεσίας Συντονισμού του Ταμείου Ανάκαμψης». Θυμάμαι λοιπόν ότι στις 29-5-2012, στην ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου που προσκαλέσαμε τον κ. Μαντζούφα, ο οποίος μας τίμησε και μαζί με τους «Μελετητές -Συμβούλους» του έργου, παρουσιάσαμε το οριστικό «Σχέδιο» έτοιμο για τον Διεθνή Διαγωνισμό. Την ίδια ημέρα μάλιστα ζήτησε κι ανεβήκαμε στα «Πηγάδια» και στη «Ντορντόπολη», γιατί ήθελε να δει και ο ίδιος επί τόπου το τι ακριβώς οραματιζόμασταν και παλεύαμε (βλ. φωτο… υπό βροχήν!). Στο μεταξύ, είχε αλλάξει η Κυβέρνηση, αλλά και στις 12-7-2012 ο Δήμος Νάουσας έτυχε της υποστήριξης και του νέου Υπουργού Ανάπτυξης κ. Κωστή Χατζηδάκη.

9. Η ατυχία μας με το «Μνημόνιο». Στο μεταξύ την ίδια περίοδο είχαμε ήδη δημοσιεύσει τον «Δημόσιο Διεθνή Διαγωνισμό» στην Εφημερίδα των «Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων». Στην προσπάθειά μας για την όσο το δυνατόν ευρύτερη δημοσιοποίησή του και τη δυνατότητα προσέλκυσης περισσότερων ενδιαφερομέν