Δύο σταγόνες
κύλησαν από τα μάτια σου
κι αυτό ήταν όλο
ας ήταν ο πόνος μεγάλος
ας ήταν η μαχαιριά
κατευθείαν στην καρδιά
τα δάκρυα ανακουφίζουν
απ΄τον πόνο
μα εσύ δεν ήθελες
δεν μπορούσες να κλάψεις
ούτε ν΄ανακουφιστείς
κάθισες εκεί
κι έκλαιγες βουβά
για τα συναισθήματα που ένιωσες
και τώρα σου τα έπνιξαν
για τον έρωτα
που έκανες σημαία
και τώρα δεν υπάρχει πια
σε βρήκε η νύχτα
σ΄εκείνο το παγκάκι
να μη μπορείς
να κάνεις βήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου