"Η μικρή ...ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ του Δημαρχείου". Tου Τάσου Καραμπατζού

Σκαλίζοντας το αρχείο ανακαλύπτω συνέχεια όμορφες αναμνήσεις. Ήταν λοιπόν 29 Ιουνίου 2011. Τα παιδιά είχαν τελειώσει τα σχολειά τους και οι γειτονιές της Νάουσας αχολογούσαν από τα γέλια, τις φωνές, τα πειράγματα, τα ποδήλατα, τις μπάλες και τα παιχνίδια. Το άγχος της σχολικής καθημερινότητας, είχε αφήσει τη θέση του στο αθώο παιχνίδι των μαθητών. Καθημερινά έστηναν τη
δική τους "γιορτή" καλοκαιρινής ξεγνοιασιάς. Κάπως έτσι λοιπόν, γινόταν και στην αλάνα μπροστά στο Δημαρχείο, όπου μαζεύονταν όλα τα παιδιά της γειτονιάς του "Ρολογιού" και των πέριξ τετραγώνων. Τα απογεύματα (γιατί τα πρωινά γινόταν ο "χαμός" στο δημαρχείο), καθώς μελετούσαμε και σχεδιάζαμε με τους συνεργάτες μου την "επόμενη μέρα" και τα διάφορα έργα, τα παιδάκια έξω έπαιζαν μπάλα χρησιμοποιώντας ως δοκάρια τις κολώνες του δημαρχείου! Μπορεί να μας ενοχλούσαν λίγο με τις φωνές τους, αλλά όλο αυτό που έβλεπες γύρω, με τις παιδικές φατσούλες να τρέχουν ολόγυρα στο Δημαρχείο, ήταν μια σκέτη ευχαρίστηση. Η ζωντάνια τους, τα γέλια, τα αστεία κι ο γδούπος των δυνατών "σούτ" που έσκαγαν στον τοίχο, ήταν μια σκέτη απόλαυση. Δεν σας το κρύβω, πολλές φορές δεν άντεχα στον πειρασμό και κατέβαινα για μερικά ....σουτάκια ή χτυπώντας "πέναλτι" στην αυτοσχέδια εστία! Τι να λέω; παιδιακίστικα πράματα. Ήταν όντως μια προσωρινή διαφυγή από το άγχος, τα προβλήματα και τις πολλές στεναχώριες του Δήμου. Αλλά και πώς να αντισταθώ στο ομόφωνο παιδικό αίτημα: "Κύριε Δήμαρχε, κάναμε Ομάδα και τη λέμε Μπαρτσελόνα. Μας επιτρέπετε να την ονομάσουμε "Ομάδα Δημαρχίας"; Όχι μόνο σας επιτρέπω, όχι μόνο σας παραχωρώ τον χώρο αυτό για τις.... "προπονήσεις" σας, αλλά θα σας κάνω και δώρο τις φανέλες της "Μπαρτσελόνα". Το τι χαρά πήραν τα παιδιά, δεν λέγεται. Κάναμε λοιπόν μια απίθανη ...ενδεκάδα με μια πρωτοτυπία: Είχαμε και δύο κοριτσάκια μέσα !!! Ε όχι τι, παίζουμε; ! Αλλά και κάθε απόγευμα πριν αρχίσει ο "μικρός τελικός", όλοι μαζί καθαρίζαμε τα πέριξ του δημαρχιακού μεγάρου. Γιατί εκτός απ' το παιχνίδι, έπρεπε να δίνουμε και τα σχετικά μηνύματα στους μαθητές μας.

Άλλες εποχές. Τις αναπολώ με πολλή χαρά, νοσταλγία και συγκίνηση. Τα δε παιδάκια που φωτογραφίζονται - σίγουρα τώρα που θα ξαναδούν τα πρόσωπά τους-, θα αναπολήσουν κι αυτά μαζί μου τα όμορφα εκείνα κοινά μας ποδοσφαιρικά απογεύματα. Βέβαια όλα αυτά σήμερα έφηβοι και άνδρες πιά, θα είναι κάπου φοιτητές, επιστήμονες κλπ. Τους εύχομαι πάντα υγεία και να εχουν στη ζωή τους τις επιτυχίες της αγαπημένης τους ....Μπαρτσελόνα!
Γειά σας παιδάκια !!!