Θυμάμαι καλά εκείνη την βραδιά της απίστευτης χαράς των Ελλήνων, όταν η εθνική μας ομάδα στο μπάσκετ, κατακτούσε το eurobasket απέναντι στην πανίσχυρη ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης. Με τον
Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα αλλά παιδιά λοιπόν, ως 22χρονος έζησα το... αθλητικό θαύμα μιας μεγάλης ομάδας, με τέτοιους παίκτες που υπήρξαν η αφορμή για την άνθιση της καλαθοσφαίρισης στην Ελλάδα. Θυμάμαι την αγκωνιά του γίγαντα Τσατσένκο στον Γιαννάκη, τα απίστευτα καλάθια του Γκάλη, τον Φιλίππου, τον Ρωμανίδη, τον Φασούλα. Και φυσικά τον Αργύρη Καμπούρη που εκτέλεσε τους Σοβιετικούς με δύο βολές στο τέλος του αγώνα. 103-101 έγραψε το ταμπλό υπό τους ήχους του eye of the tiger των Survivors. Καθόμασταν, αν θυμάμαι καλά, σε μια καφετέρια και από τους πανηγυρισμούς έχασα τα κλειδιά μου. Ποιος νοιαζόταν. Φραπέ, μάλμπορο σκληρό και εθνική Ελλάδος γειά σου. Ήμουν τυχερός που το έζησα. Πέρασαν 33 χρόνια και από νέος έγινα μεσήλικας. Τα τσιγάρα κόπηκαν, ο φραπές αντίκα στάθηκε με ντεκαφεινέ καπουτσίνο, όμως εκείνη η βραδιά έμεινε για πάντα στην καρδιά μου. Σαν ένας έρωτας εφηβικός!
Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα αλλά παιδιά λοιπόν, ως 22χρονος έζησα το... αθλητικό θαύμα μιας μεγάλης ομάδας, με τέτοιους παίκτες που υπήρξαν η αφορμή για την άνθιση της καλαθοσφαίρισης στην Ελλάδα. Θυμάμαι την αγκωνιά του γίγαντα Τσατσένκο στον Γιαννάκη, τα απίστευτα καλάθια του Γκάλη, τον Φιλίππου, τον Ρωμανίδη, τον Φασούλα. Και φυσικά τον Αργύρη Καμπούρη που εκτέλεσε τους Σοβιετικούς με δύο βολές στο τέλος του αγώνα. 103-101 έγραψε το ταμπλό υπό τους ήχους του eye of the tiger των Survivors. Καθόμασταν, αν θυμάμαι καλά, σε μια καφετέρια και από τους πανηγυρισμούς έχασα τα κλειδιά μου. Ποιος νοιαζόταν. Φραπέ, μάλμπορο σκληρό και εθνική Ελλάδος γειά σου. Ήμουν τυχερός που το έζησα. Πέρασαν 33 χρόνια και από νέος έγινα μεσήλικας. Τα τσιγάρα κόπηκαν, ο φραπές αντίκα στάθηκε με ντεκαφεινέ καπουτσίνο, όμως εκείνη η βραδιά έμεινε για πάντα στην καρδιά μου. Σαν ένας έρωτας εφηβικός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου