στα στενά σοκάκια
της άδειας πόλης
κι όλα σου φαίνονται ασήμαντα
ακόμα κι ο εαυτός σου
τραβάς στην παραλία
στο παλιό λιμάνι
κάθεσαι σ΄ένα παγκάκι
ανάβεις τσιγάρο
κι ύστερα άλλο
ο χρόνος έχει σταματήσει
η ζωή έχει σταματήσει
εδώ και καιρό
και είσαι τόσο μόνος
όσο δεν υπήρξες ποτέ
όλη η ζωή σου
περνά μπροστά
από τα μάτια σου
σαν ταινία
βγαίνει ο ήλιος
λαμπερός και φωτεινός
σβήνει για λίγο
τις μαύρες σκέψεις
ψάχνεις καφενείο
να πιεις καφέ
ν΄αρχίσεις πάλι
μια βασανιστική μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου