Προσδοκώ ανάσταση...ζωντανών!

Ιδιαίτερα εύστοχα τα συνθήματα του τοίχου με τους περιστασιακούς...λογίους να εκφράζουν μια, λυπηρή μεν, αλλά απολύτως εφιαλτική, πραγματικότητα. Σε μια κοινωνία που αγχώνεται
με το ποιος θα βγει πρώτος στα αγωνίσματα του....Survivor, ποιον θα φιλήσει η...Φατμέ στα τουρκομπαρόκ σίριαλ και τι θαυματουργό  μαντζούνι από "βότανα του Αγίου Όρους" made in Bulgary, που μας σερβίρουν στα περιθωριακά κανάλια τηλεπλασιέ-τηλεπροφήτες-τηλεπολιτικοί, σίγουρα η προσδοκία είναι η ανάσταση ζωντανών. Πνεύματος, αλλά και σάρκας, κατά το "σηκωθείτε από καναπέδες, καρέκλες, ντιβανομπάουλα" που μας προστάζει ο αυθεντικός ιστοριογράφος των ΕΛ. Τουλάχιστον κάποτε διαβάζαμε Φον Ντένικεν!