Οδός Γιάννη Κυράνου. Της Ίλιας Ιωσηφίδου

Με τον ερχομό του Μάη ο δρόμος κάτω από το Νοσοκομείο, η ονομαζόμενη Παλιόστρατα, γέμισε με όλες τις αποχρώσεις του μοβ. Δέσμες ολόκληρες από ίριδες στολίζουν τις άκρες του δρόμου σκορπίζοντας τη διακριτική ευωδιά τους και φέρνουν στο νου Γαλλική ύπαιθρο, την Προβηγκία, και πίνακες του Βαν Γκογκ.
Δυστυχώς ο εμπνευστής και δημιουργός όλης αυτής της ομορφιάς δεν βρίσκεται μαζί μας. Ο Γιάννης Κυράνος δεν
ζει πια για να τη δει και να την απολαύσει. Ο ακούραστος αυτός συμπολίτης μας εμπνεύστηκε από τον καταπράσινο και σκιερό αυτό δρόμο με την άγρια βλάστηση. Με μεγάλη επιμονή, προσωπική προσπάθεια και απέραντη ευαισθησία φύτεψε πολλά και διαφορετικά λουλούδια στις άκρες στο μεγαλύτερο τμήμα του δρόμου και τον έκανε πολύχρωμο και παραδεισένιο.
Σε κάποιο άτσαλο καθάρισμα που έκανε ο Δήμος τα περισσότερα λουλούδια κλαδεύτηκαν και δεν ξαναχτύπησαν. Οι ίριδες όμως, που βγαίνουν από βολβούς, δεν πτοήθηκαν. Διατηρήθηκαν μέσα στο χρόνο και επιμένουν να φυτρώνουν και να ανθίζουν κάθε χρόνο και να μας θαμπώνουν με την ομορφιά τους. Και κάθε φορά που σαν περαστικοί ή σαν περίοικοι απολαμβάνουμε αυτή την ομορφιά όλοι οι παροικούντες θυμόμαστε σε ποιον την οφείλουμε.
Ο καλύτερος τρόπος για να δείξουμε την εκτίμηση και τις ευχαριστίες μας είναι ο δρόμος αυτός που σήμερα έχει το άχαρο και απρόσωπο όνομα «κάτωθεν Νοσοκομείου» να ονομαστεί οδός Γιάννη Κυράνου. Για να τιμήσουμε τον άνθρωπο που αφιέρωσε τόσο χρόνο για να τον ομορφύνει. Αλλά κυρίως για να δώσουμε ένα φωτεινό παράδειγμα πολίτη με υποδειγματική προσφορά στα κοινά χωρίς ανταλλάγματα και απαιτήσεις. Και το παράδειγμα αυτό να βρει και άλλους μιμητές.