Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν ξέσπασε φωτιά στο Βέρμιο, μετά από κεραυνό, η οποία έκαψε 300 στρέμματα πευκόδασους στην περιοχή "Άνω Καρούτια". Ο φίλος Σταύρος Κεχαγιάς από το Veria Air Club δεν ξεχνά τον τόπο του, στέλνοντας μας, επ΄ευκαιρία του σημειώματος του τότε δημάρχου κ. Τάσου Καραμπατζού φωτογραφίες από το συμβάν, που είχε ανησυχήσει τη Νάουσα, με την οσμή του καμένου ξύλου να κατεβαίνει στην πόλη. Δείτε τις, όπως διαβάστε και το άρθρο του κ. Καραμπατζού.
Προχθές (2-9-2017) έκλεισαν 10 χρόνια από την πυρκαγιά (μετά από κεραυνό) που είχαμε στο Βέρμιο και στην περιοχή "Ανω Καρούτια". Στην πλευρά αυτή του δημοτικού μας δάσους, φαινόταν οτι ήταν μικρές οι πιθανότητες τέτοιας πυρκαγιάς. Δυστυχώς όμως, σε πολύ δύσβατη περιοχή συνέβη και αυτό. Κάηκαν περίπου 300 στρέμματα δάσους (κυρίως πεύκου). Με την ευκαιρία αυτή, θέλω για μια ακόμη φορά να εφιστήσω την ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ (κυνηγούς, βοσκούς, υλοτόμους, περιπατητές, Δημόσιες Υπηρεσίες κλπ), για να μην έχουμε ποτέ ξανά τέτοια δυσάρεστα συμβάντα. Το Δάσος είναι "πνεύμονας ζωής" για τη Νάουσα. Ξέρω πολύ καλά βέβαια και από προσωπική μου μαρτυρία, το πόσο οι Ναουσαίοι αγαπάνε το βουνό (δημοτικό και μη). Το απέδειξαν εκείνη τη δύσκολη στιγμή, ανταποκρινόμενοι με ψυχή και φιλότιμο στο κάλεσμά μας και με όλα τα μέσα (τρακτέρ - βυτία, αγροτικά εργαλεία κλπ) προσέτρεξαν σε βοήθεια της Πυροσβεστικής, που επίσης συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάσβεση. Άς προσέχουμε, για να ... έχουμε. Ο κίνδυνος φωτιάς, δεν πέρασε ακόμη.
Προχθές (2-9-2017) έκλεισαν 10 χρόνια από την πυρκαγιά (μετά από κεραυνό) που είχαμε στο Βέρμιο και στην περιοχή "Ανω Καρούτια". Στην πλευρά αυτή του δημοτικού μας δάσους, φαινόταν οτι ήταν μικρές οι πιθανότητες τέτοιας πυρκαγιάς. Δυστυχώς όμως, σε πολύ δύσβατη περιοχή συνέβη και αυτό. Κάηκαν περίπου 300 στρέμματα δάσους (κυρίως πεύκου). Με την ευκαιρία αυτή, θέλω για μια ακόμη φορά να εφιστήσω την ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ (κυνηγούς, βοσκούς, υλοτόμους, περιπατητές, Δημόσιες Υπηρεσίες κλπ), για να μην έχουμε ποτέ ξανά τέτοια δυσάρεστα συμβάντα. Το Δάσος είναι "πνεύμονας ζωής" για τη Νάουσα. Ξέρω πολύ καλά βέβαια και από προσωπική μου μαρτυρία, το πόσο οι Ναουσαίοι αγαπάνε το βουνό (δημοτικό και μη). Το απέδειξαν εκείνη τη δύσκολη στιγμή, ανταποκρινόμενοι με ψυχή και φιλότιμο στο κάλεσμά μας και με όλα τα μέσα (τρακτέρ - βυτία, αγροτικά εργαλεία κλπ) προσέτρεξαν σε βοήθεια της Πυροσβεστικής, που επίσης συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάσβεση. Άς προσέχουμε, για να ... έχουμε. Ο κίνδυνος φωτιάς, δεν πέρασε ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου