30 Αυγούστου 1949. Το τέλος του ελληνικού εμφυλίου πολέμου

Εξήντα οκτώ χρόνια πέρασαν από τις 5,30 τα ξημερώματα της κατάληψης από τον Εθνικό  Στρατό του υψώματος Κάμενικ στον Γράμμο και την συντριβή των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού. Ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος που κράτησε την χώρα διαιρεμένη, με τον αδερφό να σκοτώνει τον αδερφό για 3 1/2 χρόνια είχε λήξει. Το σχέδιο "Πυρσός" του Ε.Σ, υπό την ηγεσία του
Αρχιστρατήγου Αλεξάνδρου Παπάγου, εκμηδένισε κάθε αντάρτικη αντίσταση.Οι απώλειες του Εθνικού Στρατού στις επιχειρήσεις της περιόδου 1946-49 έφθασαν στις 18000 νεκρούς και αγνοούμενους και οι απώλειες του ΔΣΕ ήσαν 40.000 νεκροί, και αγνοούμενοι. Σε αυτόν τον απολογισμό, δεν περιλαμβάνονται οι 7000 νεκροί των Δεκεμβριανών, οι 10.000 δολοφονημένοι άμαχοι στην περίοδο 1943-49, οι 3600 εκτελεσμένοι με αποφάσεις των στρατοδικείων,και οι απώλειες από την πείνα και τις αρρώστιες.
Για να συνειδητοποιήσουμε την έκταση της εμφύλιας σφαγής, πρέπει να συγκρίνουμε τις 58000 νεκρούς στις μάχες του εμφυλίου με τις συνολικές απώλειες του Εθνικού στρατού στους Βαλκανικούς πολέμους του 12 – 13, (740 αξιωματικοί και 14.400 οπλίτες), στη Μικρασιατική εκστρατεία του 1919 – 22, (1.270 αξιωματικοί και 36.000 στρατιώτες), στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό πόλεμο του 1940 – 41 (300 αξιωματικοί και 7.900 στρατιώτες). 60000 σε τρεις πολέμους και 58000 στον εμφύλιο.
Εξήντα οκτώ χρόνια μετά είναι τραγικό να διοργανώνονται "προοδευτικές" εκδηλώσεις με πομπώδεις πανηγυρισμούς για τους νεκρούς του ΔΣΕ, ενώ αντίθετα η όποια εκδήλωση για τους νεκρούς του Ελληνικού Στρατού να χαρακτηρίζονται ως...φασιστικές!  Αλήθεια πόσο "προοδευτικό" είναι το ξεκοίλιασμα αδερφού από αδερφό; Καιρός να σταματήσουν οι βλακείες και οι βρικόλακες λοιπόν, ένθεν, κακείθεν.