Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

Ελλάδα, η χώρα που όλοι βρίζουν το δημόσιο και όλοι προσπαθούν να… «τρουπώσουν» σε αυτό!

Το έχω ξαναγράψει, ότι η μεταπολιτευτική Ελλάδα υπήρξε και συνεχίζει να αποτελεί την τελευταία….Σοβιετία της Γηραιάς Ηπείρου. Η χώρα όπου όλοι οι κάτοικοι της βρίζουν τον δημόσιο τομέα, αλλά και όλοι προσπαθούν να «τρουπώσουν» σε αυτό, όπως χαρακτηριστικά περιέγραφε ο Κώστας Βουτσάς στον κινηματογράφο!  Η ενοχοποίηση της σύνδεσης
της παραγωγής με την εκπαίδευση υπήρξε το πρώτο μέλημα της «προοδευτικής» φατρίας των ανεπάγγελτων «αριστερών» του 1974, οι οποίοι εξαργύρωσαν τον τίτλο της... «αντιστασιακής ιδιότητας» (σ.σ αλήθεια αν υπήρχαν τόσοι αντιστασιακοί της περίοδο εκείνη η δικτατορία θα είχε καταρρεύσει από την πρώτη μέρα, όπως δήλωσε ο Πατακός!) με βουλευτικούς, ευρωβουλευτικούς και υπουργικούς θώκους! Μικρός θυμάμαι το  σύνθημα που κυριαρχούσε στους φοιτητικούς κύκλους. «Όχι στην εντατικοποίηση της παιδείας». Δηλαδή όχι στα καθημερινά μαθήματα, όχι στον σεβασμό του πανεπιστημιακού χώρου, που κατάντησε χώρος κομμάτων, συνθημάτων και αφισών, όχι στην αξιολόγηση, όχι στην παραγωγή επιστημόνων, που θα έβαζαν ξανά μπροστά την εθνική μας οικονομίας.  Στα σήμερα μπορεί η χώρα να χρειάζεται πληροφορικάριους, αλλά  «παράγει» φιλολόγους και θεολόγους.  Η χώρα χρειάζεται στελέχη διοίκησης επιχειρήσεων, αλλά οι αρχιτέκτονες αυξήθηκαν κατά 20% από το 2008, την στιγμή που η οικοδομή έχει καταρρεύσει. Το πανεπιστήμιο λοιπόν βγάζει , εν δυνάμει ανέργους, δημόσιους υπαλλήλους! Δύο στους πέντε φοιτητές εξακολουθούν και σήμερα, όπως και προ κρίσης, να φοιτούν σε τρεις βασικές γενικές κατευθύνσεις: το 13% στις ανθρωπιστικές επιστήμες, το 12% (στις κοινωνικές επιστήμες και επιστήμες της συμπεριφοράς και επίσης 12% σε επιστήμες εκπαίδευσης και κατάρτισης των διδασκόντων .Συνολικά, το 53% των φοιτητών κατευθύνεται σε αντικείμενα σπουδών και κλάδους που δεν συμβάλλουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας. Την ίδια ώρα, σε έναν τομέα αιχμής, όπως η πληροφορική, εξακολουθεί να κατευθύνεται πολύ μικρό ποσοστό, μόλις το 4% των φοιτητών, αν και σε απόλυτους αριθμούς έχουν αυξηθεί οι πρωτοετείς σε αυτόν τον κλάδο κατά 16%. Ας σημειωθεί ότι στην Ελλάδα παρατηρείται μεγάλη ζήτηση σε ειδικούς πληροφορικής, ενώ στην Ευρώπη προβλέπονται έως το 2020 750.000 κενές θέσεις εργασίας στον εν λόγω κλάδο. Η ζήτηση για επιστήμονες της πληροφορικής επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι αποτελεί τον κλάδο με τη μεγαλύτερη αύξηση της απασχόλησης, 22,7%, το 2016 σε σύγκριση με το 2008.Μπορεί η ανεργία να υπερβαίνει το 23%, όμως το 77% των εργοδοτών δηλώνει ότι δυσκολεύεται να βρει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Ο λόγος; Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων (26%) με υπερβάλλοντα προσόντα, όμως μόλις το 55% έχει προσόντα εναρμονισμένα με τις ανάγκες της αγοράς. Βεβαίως την ίδια στιγμή η κυβέρνηση κρατικοποιεί τον ΟΑΣΘ, διορίζει τις… καθαρίστριες  και «βολεύει» χιλιάδες κομματικούς μετακλητούς ημέτερους με διχίλιαρα το μήνα, όπως έπραξαν και όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, με πρώτο διδάξαντα το ΠΑΣΟΚ το 1981!  Η λύση για την επανέναρξη της ελληνικής οικονομίας είναι απλή. Αρνητικά κίνητρα για τον δημόσιο τομέα και θετικά για την υποβοήθηση της μικρής και μεσαίας επιχείρησης. Έως τότε θα είμαστε οι παρίες της Ευρώπης, που θα εκλιπαρούμε για μια φιλική…σφαλιάρα του Γιουγκέρ στον κ. Τσίπρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου