Θα σας πω μια αληθινή ιστορία και λέω αληθινή γιατί είναι αδύνατον να το πιστέψετε, αλλά δυστυχώς είναι αληθινή.
Το πενήντα γεννήθηκα , η μητέρα μου με μεγάλωσε όπως μπορούσε με άλλα τέσσερα παιδιά , οι στερήσεις και τα προβλήματα της
εποχής γνωστά .
Από την εφηβεία μου κατάλαβα ότι σπουδές και δουλειά πάνε μαζί έτσι μας έμαθε ο πατέρας μου. Οπότε με αρκετή θέληση και ευχαρίστηση τα σαββατοκύριακα ,τις γιορτές ,και τις σχολικές διακοπές δούλευα στις οικοδομές χωρίς σταματημό ,γιατί ο γέρος μου ήταν εργολάβος .
Όταν απόκτησα φτερά και ηλικία έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα και μπαρκάρισα .
Υπογράφοντας την ατομική σύμβαση εργασίας πριν ακόμη φύγω ήρθε η μεγάλη του έθνους μητέρα ,με ακούμπησε στους ώμους και μου είπε : Αγόρι μου εγκαταλείπεις μάνα και αδέλφια ,εκεί που πας θα δουλέψεις σκληρά και με κινδύνους , θέλω να ακούσεις την συμβουλή μου . Όταν παίρνεις το μηνιάτικο σου θα μου στέλνεις περίπου το 15% του μισθού σου σ’ εμένα εγώ έχω τον τρόπο μου ,θα βάλω και τον εφοπλιστή να δίνει κάθε μήνα το άλλο 15% , γιατί ο άθλιος πέρνει ένα από τα καλύτερα παιδιά μου στην δούλεψη του.
Εγώ μου είπε θα τα κρατάω μέχρι να γεράσεις . Μην με κοιτάς παράξενα αγόρι μου έτσι γίνεται , δεν σου ζήτησα πριν χρόνια τίποτε γιατί ο μπαμπάκας σου το κρατούσε κρυφό , ότι και καλά δεν δούλευες, άλλα απλώς χάζευες για να περνάει η ώρα σου και να μην μπλέξεις με τεμπέληδες και αλήτες .
Αφού έτσι γινόταν και γίνεται δεν έφερα αντίρρηση και πως αλλιώς θα το έκανα δεν ήξερα άλλωστε .
Τέλος πάντων έκανα το καθήκον μου όπως και κάθε εργαζόμενος σ’ αυτή την έρημη χώρα .
Έδωσα εμπιστοσύνη και έκτοτε πλήρωνα κανονικά ελπίζοντας ότι με το πλήρωμα του χρόνου ,με τα άσπρα μου μαλλιά μετά από 42 χρόνια δουλειάς στην πλάτη , η μητέρα πατρίδα τηρώντας τις υποσχέσεις της θα άνοιγε τον κουμπαρά μου και σιγά σιγά θα μου έδινε αυτά που μου αναλογούσαν για να ζήσω τον υπόλοιπο μου βίο ανάλογα της προσφοράς μου.
Η ώρα της αλήθειας ήρθε και είδα το φως το αληθινό .
Η μητέρα πατρίδα στο διάστημα που μεσολάβησε δεν μπόρεσε να βάλει τάξη στα απείθαρχα μεγάλα παιδιά της που τα ψηφίζαμε για να κυβερνήσουν χρόνια τώρα και τα καλόπαιδα αυτά κλεφτρόνια και αλητάκια ( Πρωθυπουργοί , Υπουργοί , και Βουλευτές) κλέφτες, ψεύτες και προδότες . Άνοιγαν τον κουμπαρά και έπαιρναν ότι τους βόλευε . Ποιον να θυμηθώ ; Τον Ανδρέα στο Νταβός ξετίναξε την περιουσία του ΝΑΤ , τον Σημίτη ξετίναξε τα ταμία στο χρηματιστήριο , το προδοτάκι τον Γιωργάκη ξετίναξε τα ομόλογα των Ταμείων με το PSI , τα παλιόπαιδα του Σαμαρά με τις περικοπές των συντάξεων , τώρα το παιδάκι ο Τσίπρας με τον κεφάλα τον Κατρούγκαλο ; Τις σακάτεψε .
Τέλος ένα ανίδεο κοριτσάκι με κολάν διαπραγματεύτηκε να μην έχει κανείς Έλληνας ηλικιωμένος αξιοπρέπεια μετα το 2019 .
Όπως λοιπόν προανέφερα έχω από το 2012 καταθέσει τα χαρτιά μου για σύνταξη και μέχρι σήμερα μετα από πέντε χρόνια δεν έχουν αξιωθεί να μου την δώσουν .
Δεν θέλω να επιρρίψω ευθύνες στους υπαλλήλους όσες φυσικά τους ανήκουν. Αλλά και αυτοί έχουν μια μερίδα ευθύνης για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση . Θέλουν να συγκαλύψουν τις άνωθεν εντολές και καθυστερούν με ψέματα και δικαιολογίες .
Με λίγα λόγια αυτή η πατρίδα με τα καθάρματα που την κυβέρνησαν και την κυβερνούν έχει γίνει περίγελο διεθνώς . Γιατί τα παιδιά της , αυτά που την κυβερνούν είναι ανίκανα και αλητάκια . Οι δε πολίτες της είναι για το ΣΑΡΒΑΙΒΟΡ μιας και είναι της αποχαύνωσης .
Λυπάμαι δεν ήμουν αρκετά ρεαλιστής να γίνω κι εγώ ληστής όπως μερικοί άλλοι ,να πολιτευτώ και να μην ξενιτευτώ .
Αλλά με το μυαλό που έχω ας περιμένω την σειρά μου να πάρω κι εγώ το χαρτζιλίκι μου να συμπληρώσω τα έξοδα της ταφόπλακας μου .
Δεν είμαι μόνο εγώ αλλά και χιλιάδες άλλοι , εκατομμύρια συνταξιούχοι που μας ξεγέλασε η λαοπλάνα μάνα .
Ας επαναστατήσουν οι νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι γιατί δεν θα δουν ούτε το χαρτζιλίκι που προανέφερα , ούτε μητέρα πατρίδα όπως πάνε τα πράγματα.
Είναι λυπηρό μετα από κάθε πολυνομοσχέδιο να τιμωρούν στην δυστυχία ,τους συνταξιούχους λες και είναι υπαίτιοι για το ψεύτικο και ειδεχθές χρέος της πατρίδας .
Η υπαιτιότητα που μας αναλογεί είναι ότι δεν αντιδράσαμε όταν έπρεπε και όπως έπρεπε να πετάξουμε στην θάλασσα όλους αυτούς τους τσαρλατάνους που μας κυβέρνησαν μαζί με τα δουλικά τους που κατέχουν κρατικές καρέκλες .
Παρακαλώ τους νέους να συνέλθουν και να αντιδράσουν όχι στα γήπεδα αλλά στην αρένα της πολιτικής και της ζωής . Να πάρουμε την ζωή και την πατρίδα μας πίσω .
Γαλουτζής Δημήτρης
Κάτοικος Γιαννακοχωρίου.
Το πενήντα γεννήθηκα , η μητέρα μου με μεγάλωσε όπως μπορούσε με άλλα τέσσερα παιδιά , οι στερήσεις και τα προβλήματα της
εποχής γνωστά .
Από την εφηβεία μου κατάλαβα ότι σπουδές και δουλειά πάνε μαζί έτσι μας έμαθε ο πατέρας μου. Οπότε με αρκετή θέληση και ευχαρίστηση τα σαββατοκύριακα ,τις γιορτές ,και τις σχολικές διακοπές δούλευα στις οικοδομές χωρίς σταματημό ,γιατί ο γέρος μου ήταν εργολάβος .
Όταν απόκτησα φτερά και ηλικία έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα και μπαρκάρισα .
Υπογράφοντας την ατομική σύμβαση εργασίας πριν ακόμη φύγω ήρθε η μεγάλη του έθνους μητέρα ,με ακούμπησε στους ώμους και μου είπε : Αγόρι μου εγκαταλείπεις μάνα και αδέλφια ,εκεί που πας θα δουλέψεις σκληρά και με κινδύνους , θέλω να ακούσεις την συμβουλή μου . Όταν παίρνεις το μηνιάτικο σου θα μου στέλνεις περίπου το 15% του μισθού σου σ’ εμένα εγώ έχω τον τρόπο μου ,θα βάλω και τον εφοπλιστή να δίνει κάθε μήνα το άλλο 15% , γιατί ο άθλιος πέρνει ένα από τα καλύτερα παιδιά μου στην δούλεψη του.
Εγώ μου είπε θα τα κρατάω μέχρι να γεράσεις . Μην με κοιτάς παράξενα αγόρι μου έτσι γίνεται , δεν σου ζήτησα πριν χρόνια τίποτε γιατί ο μπαμπάκας σου το κρατούσε κρυφό , ότι και καλά δεν δούλευες, άλλα απλώς χάζευες για να περνάει η ώρα σου και να μην μπλέξεις με τεμπέληδες και αλήτες .
Αφού έτσι γινόταν και γίνεται δεν έφερα αντίρρηση και πως αλλιώς θα το έκανα δεν ήξερα άλλωστε .
Τέλος πάντων έκανα το καθήκον μου όπως και κάθε εργαζόμενος σ’ αυτή την έρημη χώρα .
Έδωσα εμπιστοσύνη και έκτοτε πλήρωνα κανονικά ελπίζοντας ότι με το πλήρωμα του χρόνου ,με τα άσπρα μου μαλλιά μετά από 42 χρόνια δουλειάς στην πλάτη , η μητέρα πατρίδα τηρώντας τις υποσχέσεις της θα άνοιγε τον κουμπαρά μου και σιγά σιγά θα μου έδινε αυτά που μου αναλογούσαν για να ζήσω τον υπόλοιπο μου βίο ανάλογα της προσφοράς μου.
Η ώρα της αλήθειας ήρθε και είδα το φως το αληθινό .
Η μητέρα πατρίδα στο διάστημα που μεσολάβησε δεν μπόρεσε να βάλει τάξη στα απείθαρχα μεγάλα παιδιά της που τα ψηφίζαμε για να κυβερνήσουν χρόνια τώρα και τα καλόπαιδα αυτά κλεφτρόνια και αλητάκια ( Πρωθυπουργοί , Υπουργοί , και Βουλευτές) κλέφτες, ψεύτες και προδότες . Άνοιγαν τον κουμπαρά και έπαιρναν ότι τους βόλευε . Ποιον να θυμηθώ ; Τον Ανδρέα στο Νταβός ξετίναξε την περιουσία του ΝΑΤ , τον Σημίτη ξετίναξε τα ταμία στο χρηματιστήριο , το προδοτάκι τον Γιωργάκη ξετίναξε τα ομόλογα των Ταμείων με το PSI , τα παλιόπαιδα του Σαμαρά με τις περικοπές των συντάξεων , τώρα το παιδάκι ο Τσίπρας με τον κεφάλα τον Κατρούγκαλο ; Τις σακάτεψε .
Τέλος ένα ανίδεο κοριτσάκι με κολάν διαπραγματεύτηκε να μην έχει κανείς Έλληνας ηλικιωμένος αξιοπρέπεια μετα το 2019 .
Όπως λοιπόν προανέφερα έχω από το 2012 καταθέσει τα χαρτιά μου για σύνταξη και μέχρι σήμερα μετα από πέντε χρόνια δεν έχουν αξιωθεί να μου την δώσουν .
Δεν θέλω να επιρρίψω ευθύνες στους υπαλλήλους όσες φυσικά τους ανήκουν. Αλλά και αυτοί έχουν μια μερίδα ευθύνης για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση . Θέλουν να συγκαλύψουν τις άνωθεν εντολές και καθυστερούν με ψέματα και δικαιολογίες .
Με λίγα λόγια αυτή η πατρίδα με τα καθάρματα που την κυβέρνησαν και την κυβερνούν έχει γίνει περίγελο διεθνώς . Γιατί τα παιδιά της , αυτά που την κυβερνούν είναι ανίκανα και αλητάκια . Οι δε πολίτες της είναι για το ΣΑΡΒΑΙΒΟΡ μιας και είναι της αποχαύνωσης .
Λυπάμαι δεν ήμουν αρκετά ρεαλιστής να γίνω κι εγώ ληστής όπως μερικοί άλλοι ,να πολιτευτώ και να μην ξενιτευτώ .
Αλλά με το μυαλό που έχω ας περιμένω την σειρά μου να πάρω κι εγώ το χαρτζιλίκι μου να συμπληρώσω τα έξοδα της ταφόπλακας μου .
Δεν είμαι μόνο εγώ αλλά και χιλιάδες άλλοι , εκατομμύρια συνταξιούχοι που μας ξεγέλασε η λαοπλάνα μάνα .
Ας επαναστατήσουν οι νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι γιατί δεν θα δουν ούτε το χαρτζιλίκι που προανέφερα , ούτε μητέρα πατρίδα όπως πάνε τα πράγματα.
Είναι λυπηρό μετα από κάθε πολυνομοσχέδιο να τιμωρούν στην δυστυχία ,τους συνταξιούχους λες και είναι υπαίτιοι για το ψεύτικο και ειδεχθές χρέος της πατρίδας .
Η υπαιτιότητα που μας αναλογεί είναι ότι δεν αντιδράσαμε όταν έπρεπε και όπως έπρεπε να πετάξουμε στην θάλασσα όλους αυτούς τους τσαρλατάνους που μας κυβέρνησαν μαζί με τα δουλικά τους που κατέχουν κρατικές καρέκλες .
Παρακαλώ τους νέους να συνέλθουν και να αντιδράσουν όχι στα γήπεδα αλλά στην αρένα της πολιτικής και της ζωής . Να πάρουμε την ζωή και την πατρίδα μας πίσω .
Γαλουτζής Δημήτρης
Κάτοικος Γιαννακοχωρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου