Μετά την αποφοίτησή του από το διδασκαλείο εργάστηκε ως δάσκαλος στο Ασβεστοχώρι, στη Στρώμνιτσα και στην Κομοτηνή. Στη συνέχεια
εγγράφεται στη φιλοσοφική σχολή των Αθηνών, όπου κάνει διδακτορικό και ανακηρύσσεται διδάκτωρ φιλολογίας. Η σταδιοδρομία του ως φιλολόγου είναι λαμπρή και επωφελής, ιδιαίτερα για τις δύο πόλεις, την γενέτειρά του Έδεσσα και τη Νάουσα. Ήταν εγγονός του προκρίτου της Έδεσσας Στογιάννου Νάκη, επιτρόπου επί έτη, από το 1837, του Ι. Ναού της Μητρόπολης Έδεσσας. Γιος του Ιωάννου Στογιάννου Νάκη. Το όνομά του Ευστάθιος και το επίθετό του Στογιαννάκης. Έτσι υπογράφει στις 3 Αυγούστου 1889. Αργότερα το κάνει Στουγιαννάκης.
Ο φέρελπις νέος της φωτογραφίας είναι ο λαμπρός Σχολάρχης της Νάουσας και συγγραφέας της ιστορίας της Νάουσας, επίσης της Έδεσσας, με πλούσια εκπαιδευτική, φιλεκπαιδευτική, κοινωνική και Εθνική δράση. Κινδύνευσε από τους Βουλγάρους, φυλακίστηκε από τους Τούρκους στα μπουντρούμια του Διοικητηρίου Θεσσαλονίκης. Μετά την απελευθέρωση εκλέγεται βουλευτής της Έδεσσας 1915 και της Θεσσαλονίκης το 1920. Στη Θεσσαλονίκη ιδρύει την πρώτη Ορθόδοξη Χριστιανική Οργάνωση με την επωνυμία "Αποστολική Διακονία" με παράρτημα στην Έδεσσα.
Στο Δ.Σ. του Παραρτήματος της Έδεσσας συμμετέχει και ο πατέρας μου, ιεροψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού της Έδεσσας, από όπου πέρασε ως ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως και μια άλλη μορφή της εσωτερικής ιεραποστολής, ο κατόπιν διευθυντής των κατηχητικών Σχολείων και των φοιτητικών οικοτροφείων Θεσσαλονίκης Αθανάσιος Φραγκόπουλος. Η γνωριμία των δύο ανδρών στα κατοπινά, τα πολύ δύσκολα για τη Νάουσα χρόνια του εμφυλίου, σημάδεψε τη δική μου πορεία.
Τα γυρίσματα του καιρού δεν έχουν τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου