"Στο τέλος ξυρίζουν το...νινί"!Μοναδική σάτιρα, για μια ακόμη χρονιά από την "Παλιουφιρμένη".Φωτορεπορτάζ και video

Μοναδική η σάτιρα που ανέβασαν στον δρόμο οι έξοχοι ερμηνευτές της "Παλιουφιρμένης" με την αναβίωση "μυστικών πληροφοριών" από τουρκικό χειρόγραφο, το οποίο επεξηγεί την λαϊκή ρήση "στο τέλος ξυρίζουν το...νινί".  Η παρέα του Νόλκα, του Καραμίχου και των άλλων παιδιών, τα έδωσαν όλα, ακόμη και κάτω από την βροχή, αναβιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο το σατιρικό μέρος των αποκριών, που χαρακτήριζε την Νάουσα πριν από τη μεταπολίτευση. Δείτε φωτογραφίες από τον "γάμο"¨με μοναδική νύφη τον Γόλη και video από
την αποχώρηση της νύφης από την πατρική της εστία, καθώς και τα όσα αναφέρουν οι συντελεστές της σάτιρας για το θέμα της φετινής τους επιλογής.

 "Όλα ξεκίνησαν εντελώς τυχαία στην αναπαλαίωση παλαιάς κατοικίας στο ιστορικό κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Κατά τη μεταφορά παλαιού πήλινου σκεύους, αυτό έσπασε και μέσα του ανευρέθη ένα χειρόγραφο «ημερολόγιο» όπως αποδείχτηκε. Οι εργάτες πούλησαν το χειρόγραφο σε παλαιοπωλείο στο Καπαλί Τσαρσί όπου ο παλαιοπώλης – προσωπικός φίλος του δικού μας Μπάκη – βλέποντας και το περιεχόμενό του τον ενημέρωσε άμεσα. Χωρίς να ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες και αφού επιβεβαιώθηκε η γνησιότητα του χειρογράφου, αποδείχθηκε ότι πρόκειται για το προσωπικό ημερολόγιο του πρώτου Διοικητή της Νάουσας, ανηψιού και επιτελούς αξιωματικού του Γαζή Εβρενός – ιδρυτή της πόλης μας - , που έφερε το όνομα Μουσταφά πασάς ο μονόφθαλμος.
    Στο χειρόγραφο επιβεβαιώνονται γεγονότα που μέχρι πρόσφατα κινούνταν στα όρια του μύθου και που αφορούν την ίδρυση της Νάουσας και τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής της. Εμείς όμως θα εστιάσουμε σε κάτι που μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Τα τρία πρώτα χρόνια από την ίδρυση της Νάουσας οι καθημερινές σχέσεις του Χριστιανικού πληθυσμού με την Τουρκική ηγεσία δεν παρουσίασαν κάτι το αξιοσημείωτο. Όταν όμως έγινε γνωστή η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ τον «πορθητή», τότε για πρώτη φορά ο Μουσταφά πασάς, ο μονόφθαλμος, απαίτησε από τους Χριστιανούς κατοίκους να του «παραχωρούν» κάθε νιόπαντρη χριστιανοπούλα την πρώτη νύχτα του γάμου της. Βεβαίως έτσι και έγινε μιας και «όλα τά’ σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Όμως σύμφωνα με τις Τουρκικές συνήθειες η γυναίκα θα έπρεπε να έχει ξυρισμένη την ευαίσθητη περιοχή και ήταν και αυτό πρόσθετη απαίτηση του Μουσταφά Πασά. Η πρώτη νύφη που προσπάθησε να ξυριστεί μόνη της, λόγω μη εξοικείωσης με τη χρήση ξυριστικών λεπίδων πετσοκόπηκε κάτι που εξόργισε τον Μουσταφά, γι αυτό και ανέθεσε το έργο του ξυρίσματος της νύφης σε δυο Τούρκους ευνούχους που έφερε από τη Θεσσαλονίκη. Όπως όμως φαίνεται τούτο αποτέλεσε ιδιαίτερη προσβολή και όπως αναφέρεται από τον Μουσταφά, οι τρεις πρώτες νύφες, μη αντέχοντας την κοινωνική κατακραυγή και την ατίμωση, αυτοκτόνησαν. Σαν η πρώτη που αυτοκτόνησε αναφέρεται μάλιστα η «Γκιουλέ» δηλ Γούλου με καταγωγή  την Κουτσούφλιανη. Τότε οι Χριστιανοί προύχοντες, για να μετριάσουν το κακό, πρότειναν στον Μουσταφά το ξύρισμα να γίνεται από χριστιανικά χέρια. Μάλιστα τονίζεται ότι σχεδιάστηκε ειδική τελετή πριν το Γάμο, όπου οι καλύτεροι φίλοι του γαμπρού, τα «μπρατίμια» , ανελάμβαναν το ξύρισμα της ευαίσθητης περιοχής της νύφης. Από την τελετή αυτή προέκυψε και το ρητό «ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΞΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ..... ΝΙΝΙ». Με την τελετή αυτή εξέλιπε παντελώς και η κοινωνική κατακραυγή. Έτσι, όπως πιστεύει ο Μπάκης Τάιτσης κύλησαν σχεδόν πέντε αιώνες και το ξύρισμα της νύφης έγινε πλέον θεσμός.   Όταν όμως «ήρθε το Ελληνικό» εξέλιπεν ο λόγος του ξυρίσματος της νύφης και οι σοφοί της πόλης καθόρισαν αντί του ξυρίσματος της νύφης να ξυρίζουν το γαμπρό. Έτσι και το ρητό μετατράπηκε σε αυτό που γνωρίζουμε όλοι μας δηλ. «ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΞΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΓΑΜΠΡΟ». Η τελετή αυτή αποτελώντας και σύμβολο ανεξαρτησίας και απελευθέρωσης διαδόθηκε αστραπιαία σε όλη την Ελλάδα, αλλά ξεπέρασε και τα σύνορά της.
   ΣΗΜ.  Και επειδή «ουδέν κακόν αμιγές καλού» εντύπωση μας έκανε το εξής. Την εποχή εκείνη ισχυρίζεται ο Μπάκης, λόγω κακών υποδομών υγιεινής, εις το εφηβαίον των κορασίδων έβρισκαν καταφύγιο εκείνο το πολύ ενοχλητικό είδος ψειρών. Με το ξύρισμα του εφηβαίου όμως ως δια μαγείας αυτές εξαφανίζονταν. Μάλιστα λέγεται οτι ο πρώτος Ναουσαίος τότε επαναστάτης, ένας Τζιότζης απ’ το Περισιόρι, διωκόμενος από τους Τούρκους, έφθασε και εγκαταστάθηκε στη Βραζιλία ακολουθώντας την  αρμάδα του Κολόμβου. Ήταν, σύμφωνα με άλλη έρευνα του Μπάκη Τάιτση, ο πρώτος που απαίτησε από τις ιθαγενείς να ξυρίζουν την ευαίσθητη περιοχή τους για τον ίδιο λόγο. Εμείς απλά υπενθυμίζουμε οτι η «μόδα» οι γυναίκες να ξυρίζουν το εφηβαίο τους ξεκίνησε από τη Βραζιλία με μια «γνώση και εμπειρία» που αδιαμφισβήτητα μετέφερε ο Ναουσαίος φυγάς από την μακρινή Νάουσα"