Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Αθλητής του στίβου και όχι ραλίστας! Γράφει ο Γιάννης Βελέντζας


Φίλε μου, Αλέξη, καλή σου μέρα,

επειδή δεν θέλησα να γίνω πρωθυπουργός (λέμε και καμιά εξυπνάδα να περνάει η ώρα!), διατηρώ το δικαίωμα του αποφασίζω, για την πάρτη μου. Έτσι λοιπόν, μετά από πολυετείς μάχες με μαχαιροπήρουνα, αποφάσισα, ότι θα γίνω αθλητής του σούμο!

Εσύ, όμως δεν έχεις αυτό το δικαίωμα. Το άθλημα, στο οποίο καλείσαι να κάνεις πρωταθλητισμό, σου το επιβάλλει η κατάσταση της πατρίδας μας. Και σίγουρα έχει σχέση με
ταχύτητα.

Αφού λοιπόν, το όχημα, ΣΥΡΙΖΑ, που οδηγείς, δεν είναι ράλλυ, (εάν καθυστερήσεις λίγο ακόμη, πατίνι θα γίνει!), πρέπει να γίνεις αθλητής του στίβου, δηλαδή να τρέξεις μόνος σου.

Απλώς σου θυμίζω ότι με τα πατίνια, όσο καλός και να είναι κάποιος, θα έρθει η στιγμή που θα γκρεμιστεί!

Χρόνος στο εσωτερικό της χώρας, υπάρχει ακόμη, γιατί ο λαός περιμένει να δει τι σημαίνει “πρώτη φορά αριστερά”. Λόγω του ότι, είστε πρωτάρηδες, δεν γνωρίζουμε ακόμη τις συνήθειές σας, τι σας αρέσει, τα χούγια σας, με λίγα λόγια.

Για παράδειγμα, δεν ξέραμε με ποιο χορό εκστασιάζεστε. Μάθαμε ότι είναι το πεντοζάλη. Εγώ πάντως, αγαπώ σάμπα και Βραζιλία!

Μας ήταν άγνωστο ότι σας αρέσουν οι αγώνες ταχύτητες, μέχρι που ακούσαμε το στέλεχός σας, κ. Πετράκο, να τονίζει ότι: “…, μόνο με την απειλή της μη πληρωμής της δόσης … άρχισαν να τρέχουν όλοι”.

Δεν είχαμε άποψη για τα σήριαλ που παρακολουθείτε στην τηλεόραση. Είναι προφανές, ότι σας αρέσει, το “Καλημέρα Ζωή” και συγκεκριμένα οι ρόλοι του αστυνόμου Θεοχάρη και του ταξίαρχου Λεβένταγα. Εμπνέουν στελέχη σου, για τις ανακρίσεις, συγνώμη συνεντεύξεις ήθελα να πω, με ερωτήσεις του στυλ “ποιος είστε, που εργάζεστε, πόσων ετών είστε,  έχετε δίπλωμα οδήγησης, πότε περπατήσατε και μιλήσατε για πρώτη φορά, τι φάγατε χθες, γιατί σας αρέσει το κοκορέτσι, στα …  πανηγύρια πηγαίνετε”!

Επίσης, δεν μπορούσα να καταλάβω ποιο λαικό άσμα σας ενθουσιάζει. Θα μπορούσα, φίλοι μου να το θέσω και ως κουίζ, αλλά δεν θα σας κρατήσω σε αγωνία.

Στο καρναβάλι της γειτονικής μας πόλης, στην Κοζάνη, η κυρία Ραχήλ, όταν ρωτήθηκε για τον κ. Καμμένο, είπε: “δεν τον ξέρω τον κύριο. Ποιος είναι αυτός. Δεν γνωρίζω κανέναν Καμμένο”.

Επίσης, η αγαπημένη πολλών ελλήνων, η Ζωή με τις ερωτήσεις του στυλ “εσείς ποιος είστε, από ποιο μέσο είστε, …”.

Είναι προφανές ότι ακούτε, Κατερίνα Στανίση και “… δεν άκουσα, πως είπατε, ορίστε, συγνώμη κύριε ποιος είστε”.

Λοιπόν Αλέξη,

ανέλαβες ένα κόμμα μεταξύ 2 και 3%, το εκτίναξες στο 37%, τους έκανες κυβέρνηση, τους έδωσες αυτοκίνητο (όχι όλους!), είσαι ο πρωθυπουργός της χώρας, παίζεις μόνος σου για την ώρα στο πολιτικό παιχνίδι (σκέψου να φύγει ο Σαμαράς από την αντιπολίτευση και να αναλάβει η Όλγα Θεά, πάρε μας τα μυαλά!) και … όλα αυτά ταυτόχρονα τα εκμηδενίζεις, επειδή κάθεσαι και ακούς κάτι απίστευτους τύπους και μοναδικές τύπισσες.

Εδώ ο κόσμος καίγεται, όπως υποστήριξε στενός σου συνεργάτης και εμείς ασχολούμαστε με τις πάσης φύσεως ιδεολογικές εμμονές, διαφόρων τύπων που αγνοούν την θλιβερή πραγματικότητα στην οποία βρίσκεται η χώρα.  

Όσο καθυστερείς και δεν γίνεσαι αθλητής του στίβου, το πολιτικό σου κεφάλαιο θα στο μηδενίσει, το ίδιο σου το κόμμα.

Σου υπενθυμίζω, ότι βασική αρχή αυτών που διοικούν, είναι “παίρνω κεφάλια”. Εγώ φίλε μου Αλέξη, δεν κυβερνώ οπότε, μπορώ να αρκεστώ, στο να πάρω μία μερίδα γύρο από όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου