«Μή ἐκθαμβεῖσθε• Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν τόν ἐσταυρωμένον; ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε». Εγκύκλιο σημείωμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονα

Οἱ λόγοι τοῦ ἀγγέλου ἀκούονται καί ἀπόψε, ἀδελφοί μου, ὅπως ἀκούσθηκαν ὅταν οἱ μυροφόρες γυναῖκες ἔσπευσαν «λίαν πρωΐ τῆς μιᾶς τῶν σαββάτων» γιά νά προσφέρουν τά μύρα τῆς ἀγάπης καί τῆς λατρείας τους στόν νεκρό, ὅπως νόμιζαν, διδάσκαλό τους. Ἀκούονται σέ ἕναν κόσμο πού θαμβώνεται μέ τά σπουδαῖα καί μεγάλα πού νομίζει ὅτι δημιουργεῖ. Ἀκούονται σέ ἕναν κόσμο πού θαμβώνεται μέ τίς προόδους τῆς ἐπιστήμης καί τά ἐπιτεύγματα τῆς τεχνολογίας. Ἀκούονται σέ ἕναν κόσμο πού θαμβώνεται νομίζοντας ὅτι ἔχει καταργήσει τά ὅρια, ἔχει γκρεμίσει τά σύνορα, ἔχει συντρίψει τίς προκαταλήψεις, καί τελικά εὑρίσκεται δέσμιος τοῦ φόβου καί τῆς ἀνησυχίας πού προκαλοῦν τά ἐπιτεύγματά του. Ἀκούονται σέ

ἕνα κόσμο πού ζητᾶ τά πάντα ἀπό τή ζωή του, ἀπό τήν κοινωνία, ἀπό τό κράτος, ἀλλά ἔχει ξεχάσει νά δίνει καί νά προσφέρει, γιατί ἔχει ξεχάσει ὅτι «μακάριον ἐστι διδόναι μᾶλλον ἤ λαμβάνειν»• γιατί ἔχει ξεχάσει ὅτι πάνω καί πέρα ἀπό ὅσα ζητᾶ καί ἀπό ὅσα εὑρίσκει ἤ κερδίζει «ἑνός ἐστι χρεία». Καί αὐτό τό ἕνα, αὐτός ὁ Ἕνας δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν ἴδιο τόν Ἀναστάντα Χριστό, τόν ὁποῖο τίς περισσότερες φορές ξεχνᾶ νά ἀναζητήσει, τόν ὁποῖο τίς περισσότερες φορές δυσκολεύεται νά ἀναγνωρίσει.

«Μή ἐκθαμβεῖσθε• Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν τόν ἐσταυρωμένον; ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε».

Γιά ὅσους ἀναζητοῦν τόν Χριστό νεκρό, τό μήνυμα τοῦ ἀγγέλου πού ἀκούσθηκε πρίν ἀπό λίγο καί διεπέρασε τό σκότος τῆς νύκτας εἶναι σαφές καί κατηγορηματικό: «ἠγέρθη• οὐκ ἔστιν ὧδε». Ἀναστήθηκε• δέν εἶναι πλέον ἐδῶ.

Γιά ὅσους ὅμως ἀναζητοῦμε τόν Χριστό μέ ἀγάπη, μέ πίστη καί σεβασμό, γιά ἐμᾶς, ὅπως καί γιά τίς Μυροφόρες γυναῖκες, ὁ Χριστός εἶναι ἐδῶ ἀναστημένος, γιά νά γεμίσει τήν ψυχή μας χαρά καί ἀγαλλίαση. Εἶναι ἐδῶ ἀναστημένος, γιά νά διώξει τόν φόβο καί νά μᾶς χαρίσει τήν εἰρήνη. Εἶναι ἐδῶ  ἀναστημένος, ὄχι γιά νά μᾶς θαμβώσει τά μάτια, ἀλλά γιά νά μᾶς τά φωτίσει μέ τό φῶς τῆς θεότητός του.  Εἶναι ἐδῶ ἀναστημένος, γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι δέν πρέπει νά ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά θαμβώνεται ἀπό τά ψεύτικα φῶτα τοῦ κόσμου, ἀπό τή μάταιη λάμψη τῶν κοσμικῶν πραγμάτων, ἀπό τήν ἀνώφελη αἴγλη τῆς ἀνθρωπίνης δόξης, τοῦ πλούτου καί τῶν ἐγκοσμίων ἀγαθῶν.

Ὁ ἀναστημένος Χριστός εἶναι ἐδῶ γιά νά καθησυχάσει τούς φόβους καί τίς ἀγωνίες πού κυριαρχοῦν κάποιες φορές στήν ψυχή μας καί νά ἀπαντήσει στίς ἀμφιβολίες καί τίς ἀνησυχίες πού ἐμφιλοχωροῦν στόν λογισμό μας. Εἶναι ἐδῶ γιά νά ἀναστήσει καί ἐμᾶς, πού θέλουμε νά τόν ἀκολουθήσουμε, ἀπό τή νέκρωση τῶν παθῶν καί τόν θάνατο τῆς ἁμαρτία. Εἶναι ἐδῶ γιά νά μᾶς ἀνακαινίσει τόν ἔσω ἄνθρωπο καί νά μᾶς χαρίσει τήν αἰωνιότητα τῆς ἀγάπης του.

Ἄς σπεύσουμε, λοιπόν, ἀδελφοί, νά τόν συναντήσουμε, ἔχοντας ἀναμμένη μαζί μέ τή αἰσθητή λαμπάδα καί τή νοητή λαμπάδα τῆς ψυχῆς μας ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τῆς ἀγάπης του. Ἄς σπεύσουμε νά τόν συναντήσουμε ,ὄχι γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε καί πάλι ἀπό κοντά του, ἀλλά νά μείνουμε μαζί του «μέχρι τερμάτων αἰώνων» καί νά ζοῦμε στό φῶς τῆς θείας του Ἀναστάσεως.

Διάπυρος πρός τόν Ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης

† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων