Ο Βασίλης Γεράσης, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αρτοποιών Ελλάδας έχει ναουσαίικες ρίζες και μάλιστα ιδιαίτερα αγωνιστικές. Παππούς του υπήρξε ο αείμνηστος Γιώργος Βουτυράς, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας, ο οποίος δολοφονήθηκε τα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου πολέμου στην πόλη μας. Από εκεί και πέρα η οικογένεια του μετακόμισε στην Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε με φουρνάρικο. Τον Βασίλη συναντήσαμε σήμερα στον φούρνο του Θέμη και του Δημήτρη Θανασούλη, με τους οποίους τον συνδέει κοινή συνδικαλιστική δράση. "Έχω ένσημα από το 1976 στον φούρνο και
αρκετά χρόνια ακόμη από άλλες δουλειές και όμως δεν μπορώ να πάρω ακόμη σύνταξη, επειδή δεν έγινα 60 χρονών. Η κατάσταση στο φουρνάρικο είναι πολύ δύσκολη. Ο αρτοποιός έχει ως βασικό του προϊόν το ψωμί, το οποίο πλέον με την τιμή του , όχι μόνο δεν έχει κέρδος, αλλά παθητικό. Τη Νάουσα την αγαπώ. Με τη μάνα μου την Βικτωρία ήρθαμε αυτές τις μέρες να κάνουμε ένα τρισάγιο στον παππού μου. Τέτοιες μέρες δολοφονήθηκε το 1946. Έχω και την θεία μου την Μαρίκα Βουτυρά που μένει εδώ. Μπορεί η μάνα μου να έβγαλε Γιώργο στην οικογένεια, έδωσα όμως το όνομα του παππού μου στον γιο μου" μας είπε ο Βασίλης, φανερά συγκινημένος.
αρκετά χρόνια ακόμη από άλλες δουλειές και όμως δεν μπορώ να πάρω ακόμη σύνταξη, επειδή δεν έγινα 60 χρονών. Η κατάσταση στο φουρνάρικο είναι πολύ δύσκολη. Ο αρτοποιός έχει ως βασικό του προϊόν το ψωμί, το οποίο πλέον με την τιμή του , όχι μόνο δεν έχει κέρδος, αλλά παθητικό. Τη Νάουσα την αγαπώ. Με τη μάνα μου την Βικτωρία ήρθαμε αυτές τις μέρες να κάνουμε ένα τρισάγιο στον παππού μου. Τέτοιες μέρες δολοφονήθηκε το 1946. Έχω και την θεία μου την Μαρίκα Βουτυρά που μένει εδώ. Μπορεί η μάνα μου να έβγαλε Γιώργο στην οικογένεια, έδωσα όμως το όνομα του παππού μου στον γιο μου" μας είπε ο Βασίλης, φανερά συγκινημένος.
Παρεπιπτόντως
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Βουτυρά που είναι
ακόμη στη ζωή-σε ηλικία τότε 16 ετών- και ζει εκτός
Ναούσης σήμερα (που δεν έδωσε όμως ποτέ επίσημη μαρτυρία υπό το κράτος των απειλών, καθώς οι δολοφόνοι δεν ήταν μάλλον εκ δεξιών...). Δεν ξέρω πόσο αντιδραστικό ακούγεται αυτό αλλά είναι κάτι έχω μάθει εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια και καθώς περνώ κάθε μέρα από το σημείο της δολοφονίας μου έρχεται πάντα στο μυαλό...