Μικρογραφία μιας συνολικά θλιβερής
κρατικής -και μη- λειτουργίας αποτελεί το θέμα της Μανωλάδας. Η διαστροφική
επιλογή ενός άθλιου πλεονέκτη παραγωγού να μην πληρώσει τους εργάτες γης που
απασχόλησε με το πρόσχημα ότι είναι παράνομοι (θαρρείς και όταν τους προσέλαβε
ήταν νόμιμοι!), υπονομεύει την αγροτική παραγωγή μιας...
ολόκληρης περιοχής που
ζει από τη φράουλα. Τα γνωστά ‘κοράκια’ όλων των χώρων, από την ανυποψίαστη
εκεί τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι τους εθνικούς καταγραφείς της απανταχού επικαιρότητας,
ανακάλυψαν αιφνιδίως την… Αμερική και περιέγραψαν μια τριτοκοσμική εικόνα
χιλιάδων (!) παράνομων αλλοδαπών και άλλων τόσων ανεγκέφαλων παραγωγών, σε ένα
χωριό περίπου 1.500 κατοίκων. Η καταδικαστέα συμπεριφορά του ενός παραγωγού,
έγινε αίφνης κανόνας, στον βωμό της τηλεθέασης. Την ίδια ώρα, το όνομα της
Ελλάδας διασύρεται διεθνώς, με τα ψυγεία να γεμίζουν επικίνδυνα φράουλες, αλλά
και τους αγρότες να αναζητούν στη νομιμότητα εργατικά χέρια για τη συγκομιδή
της φράουλας. Βλέπετε είναι δύσκολη η συγκεκριμένη δουλειά για ντόπιους εργάτες
γης, στον καιρό των εκπτώσεων σε ιδρώτα. Ας είναι καλά οι αλλοδαποί…
Κλείνουμε με την ευχή να μην
βρεθεί ροδακινοπαραγωγός να προβεί σε αντίστοιχη ενέργεια σε βάρος αλλοδαπού
εργάτη γης. (Βλέπετε έχουμε κι εμείς παράνομους… ‘τουρίστες’ από γειτονικές χώρες
που απασχολούμε, με τις ευλογίες και τα κλειστά μάτια όλων, λειτουργών τε και
παραγωγών…) Αλλιώς, το κλαίω το ροδάκινο…
Κώστας Παναγιωτίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου