Είναι εδώ και 16 χρόνια μαζί. Ένα αχώριστο αθλητικό δίδυμο,
που βάλθηκε να μας τρελάνει όλους. Η Βεροιώτισσα επταθλήτρια Σοφία Υφαντίδου,
κι ο προπονητής της Κυριάκος Μηνάς. 16 χρόνια μεθοδικής και επίπονης δουλειάς,
που όμως έφερνε αποτελέσματα μέσω πανευρωπαϊκών διακρίσεων. Ώσπου ήλθε η
κορύφωση. Ώσπου επιτελέστηκε το όνειρο ζωής κάθε αθλητή και κάθε προπονητή. Η
συμμετοχή σε ολυμπιακούς αγώνες. Κάτι που η Σοφία πέτυχε μόλις πριν λίγες
μέρες, σε αγώνες που έγιναν στην Ιταλία…
Η μεγάλη είδηση της επιτυχίας αυτής, συντάραξε την τοπική
κοινωνία. Όλοι χαρήκαμε για τον άθλο. Όλοι αρχίσαμε να σκεφτόμαστε την
προοπτική της επιτυχίας στο Λονδίνο, τον ερχόμενο Αύγουστο. Όμως, αυτή η
επιτυχία δεν ήλθε από μόνη της. Είναι αποτέλεσμα κοπιώδους και βασανιστικής
δουλειάς, πολλές φορές κάτω από όχι καλές συνθήκες. Και σίγουρα υπό το βάρος
έντονων οικονομικών προβλημάτων, λόγω της συγκυρίας, κι όχι μόνο…
Η Σοφία Υφαντίδου είναι σήμερα μια αθλήτρια στο επίπεδο των
ολυμπιακών αγώνων. Η πρόσφατη επίδοσή της στο μίτινγκ συνθέτων αγωνισμάτων του
Ντεσατζένο (που εκτός από τους ολυμπιακούς αγώνες τής έδωσε την πρόκριση και
στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου του Ελσίνκι) είναι η 5η καλύτερη στον
κόσμο και η 1η καλύτερη στην Ευρώπη! Κι όμως, αν μάθει κανείς τις συνθήκες κάτω
από τις οποίες προπονείται, καθώς και τα οικονομικά δεδομένα, θα εκπλαγεί…
Προβληματικές
συνθήκες προπόνησης
Ακραία ελλιπείς και προβληματικές οι συνθήκες προπόνησης της
Σοφίας στο ΔΑΚ Δημήτριος Βικέλας. Οι δε δαπάνες των συμμετοχών σε τουρνουά και
σε αθλητικό υλικό, είναι της ίδιας και του προπονητή της…
Το μεγάλο πρόβλημα στο ΔΑΚ Δημήτριος Βικέλας είναι ότι δεν
τηρείται το ωράριο λειτουργίας του κοινού (πρέπει να μπαίνει στο γήπεδο μετά
τις 7 το απόγευμα), με αποτέλεσμα οι αθλητές των τμημάτων στίβου (περισσότεροι
από 100 συνολικά), μεταξύ αυτών και κάποιοι σε ολυμπιακό επίπεδο (Υφαντίδου,
αύριο ίσως ο Βασίλης Πουλιόπουλος –το ευχόμαστε), να προπονούνται εν μέσω
πολιτών που είτε περπατούν, είτε παίζουν ποδόσφαιρο κ.λπ.
Ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα είναι το ωράριο στην αίθουσα βαρών
του κλειστού γυμναστηρίου, δεδομένου ότι είναι πολλά τα τμήματα που τη
χρησιμοποιούν και σε διάφορες ώρες, μη δίνοντας πάντα την ευκαιρία στους
αθλητές του στίβου να λειτουργήσουν όπως επιθυμούν και επιβάλλεται από το
πρόγραμμα προπόνησής τους.
Δεν αμφισβητούμε τις ευαισθησίες των αρχόντων για τα μέλη
των αθλητικών ή άλλων συλλόγων, αλλά αυτές οι ευαισθησίες εστιάζονται σε όλα τα
άλλα τμήματα εκτός από αυτά του στίβου. Αυτό είναι το παράπονο των αθλητών και
προπονητών. Φυσικά κανείς λόγος για το ζεστό νερό στα αποδυτήρια του κλειστού
γυμναστηρίου Μακροχωρίου. Όπως και σε όλο τον δήμο, έτσι και εκεί. Χωρίς λεφτά,
δεν υπάρχει πετρέλαιο…
Σε πρόσφατη επίσκεψή μας στο ΔΑΚ Δημήτριος Βικέλας,
φωτογραφήσαμε τον χώρο προπόνησης της σφαιροβολίας. Ενός από τα επτά αθλήματα
του επτάθλου. Βρίσκεται εκτός του αγωνιστικού χώρου, μέσα στα χόρτα, τις
βατσινιές και (μοιραία) τα φίδια! Εικόνες ντροπής…
«Είναι δυνατόν να λειτουργούμε σε ολυμπιακό επίπεδο και να
προπονούμαστε υπό αυτές τις συνθήκες;» αναρωτιούνται προπονητές.
Και οικονομική
δυσπραγία
Αλλά δεν είναι αυτά μονάχα. Τα οικονομικά των συλλόγων και
του ΣΕΓΑΣ είναι γνωστά. Ποιος λοιπόν πληρώνει αυτή την πορεία της Υφαντίδου για
την Ολυμπιάδα του Λονδίνου; Έπταθλο (δηλαδή: μήκος, ακόντιο, 800 μέτρα , 100 μ. εμπόδια, ύψος,
σφαιροβολία και 200 μέτρα )
σημαίνει επτά διαφορετικά ζευγάρια παπούτσια, ένα για κάθε άθλημα! Επί δύο,
άλλα δηλαδή για τον χειμώνα κι άλλα για το καλοκαίρι! Συν στολές, φόρμες κ.λπ.
Ποιος τα πληρώνει αυτά, απουσία χορηγών και χορηγιών και επιχορηγήσεων; Μα
ποιος άλλος; Η ίδια η διεθνής αθλήτρια και ο προπονητής της Κυριάκος Μηνάς.
Υλικά, αποστολές, τηλέφωνα, φαξ, όλα…
Ασφαλώς είναι πράγματα αυτά που σας περιγράφουμε που
δυστυχώς δεν τα γνωρίζει η τοπική κοινωνία. Μέχρι τώρα τουλάχιστον. Τώρα όμως
που τα γνωρίσαμε, οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Οι τοπικοί φορείς
οφείλουν να αναλάβουν δράση πέραν από τις αδάπανες και ξεκούραστες φραστικές
επιβραβεύσεις βιτρίνας. Οφείλουν να σπεύσουν και να γνωρίσουν από κοντά πρόσωπα
και πράγματα, να τριφτούν με τον ιδρώτα τους, να αφουγκραστούν τις αγωνίες και
τα θέλω τους, να δράσουν για να απορροφήσουν τους τριγμούς της αδικίας.
Ομοίως και η τοπική κοινωνία. Οφείλει να αναλάβει
πρωτοβουλίες επιβράβευσης των άξιων και των αξιών. Επιτέλους, για αθλητές στο
επίπεδο των ολυμπιακών αγώνων με τη σεμνότητα και το ήθος της Υφαντίδου, η
χορηγία θα έπρεπε να είναι μια αυτόβουλη και αβίαστη ενέργεια του χορηγού, τιμή
και δόξα για τον υποστηρικτή μιας αθλήτριας που ήδη γράφει τη δική της ιστορία.
Τήνελλα Σοφία Υφαντίδου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου