Εργαζόμενοι ΕΚΑΒ: «Θα χαθούν ζωές αν δεν καλυφθούν τα κενά και οι συνθήκες λειτουργίας στην Ημαθία»

Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ Ημαθίας, οι οποίοι φοβούνται ότι αν συνεχίσουν να λειτουργούν με ελλειμματικό προσωπικό και ασθενοφόρα, θα κινδυνεύσουν ζωές που θα μπορούσαν υπό διαφορετικές συνθήκες να διασωθούν. 

Μιλώντας την Τρίτη στην πρωινή εκπομπή  «Επί Τύπου και τόπου» του...

Ράδιο Τύπος Fm99,7, ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΕΚΑΒ Ημαθίας Ανδρέας Παπαναστασίου «χτύπησε» το καμπανάκι προς όλους και κυρίως προς την Πολιτεία, αφού όπως τόνισε για όλο τον Νομό υπάρχουν αυτή τη στιγμή τρία ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ και 33 εργαζόμενοι που καλύπτουν κατά μέσο όρο, περίπου 25-30 περιστατικά καθημερινά, 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες το χρόνο, ενώ συνολικά τα περιστατικά τα οποία καλούνται να καλύψουν ετησίως ξεπερνούν τα 10.000. 
«Το χειρότερο είναι ότι οι σημερινοί 33 εργαζόμενοι, τον ερχόμενο Μάιο θα μειωθούν σε 31, πράγμα που σημαίνει ότι θα μείνουν μόνο με δύο, πλέον, ασθενοφόρα λόγω έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού, ενώ με τις αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης μέχρι το 2015 θα απομείνουν μόνο 25 εργαζόμενοι για όλο τον νομό. Εμείς ζητάμε εδώ και καιρό να ενταχθούν 10 άτομα ακόμα στο δυναμικό του Νομού μας και να ενισχυθεί ο στόλος των ασθενοφόρων. Σήμερα, αντιστοιχεί ένα ασθενοφόρο σε 100.000 κατοίκους και το πρόβλημα θα φανεί πολύ έντονα το καλοκαίρι που οι ανάγκες είναι πολλαπλώς αυξημένες. 
Να θυμίσουμε την αυξημένη τουριστική κίνηση (Βεργίνα, Άγιο Νικόλαο, Σουμελά), τα διαλογητήρια που δουλεύουν με εντατικούς ρυθμούς, την αυξημένη κίνηση της Εγνατίας αλλά και του σιδηροδρομικού δικτύου, αλλά  και τις άδειες που δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι το καλοκαίρι, την κίνηση του οδικού δικτύου του Νομού με πολλά δίκυκλα.
Όλα αυτά προστίθενται στις ήδη επιβαρυμένες υποχρεώσεις και καθημερινές κλίσεις του ΕΚΑΒ. Και βέβαια, ο κόσμος δικαίως παραπονιέται, όμως ειλικρινά εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη, δεδομένου ότι δεν φτάνουμε, δεν επαρκούμε. Δεν μπορούμε, δεν προλαβαίνουμε να καλύψουμε τα περιστατικά του Νομού.
Εκτός αυτών καλύπτουμε και τα Νοσοκομεία Βέροιας, Νάουσας αλλά και το Κέντρο Υγείας Αλεξάνδρειας. 
Αυτό, πρακτικά σημαίνει ότι, όταν το ένα ασθενοφόρο κάνει διακομιδή στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα συμβεί ένα τροχαίο π.χ. στα Ασώματα, τότε το άλλο ασθενοφόρο θα πρέπει να ξεκινήσει από τη Νάουσα. Άρα, ο χρόνος αναμονής, εκ των πραγμάτων θα είναι μεγάλος. 
Φανταστείτε ότι παράλληλα περιστατικά συμβαίνουν πολύ συχνά και ο τηλεφωνητής υπηρεσίας αναγκάζεται να τα ιεραρχήσει, να τα βάλει σε μια σειρά προτεραιότητας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να περιμένει και να δυσανασχετεί, αφού δεν γνωρίζει τις συνθήκες που λειτουργούμε. 
Εμείς από τη στιγμή που πάρει κάποιος τηλέφωνο και ξεκινήσουμε, δεν έχουμε περιθώριο να χρονοτριβήσουμε. Κάνουμε έναν συνεχή αγώνα να εξυπηρετήσουμε όλα τα περιστατικά, αλλά δεν επαρκούμε», τονίζει μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του Σωματείου, επαναλαμβάνοντας την έκκληση του ΕΚΑΒ προς τους αρμοδίους: 
«Δεν πάει άλλο, θα χαθούν ζωές, εάν δεν φροντίσουν για την κάλυψη των κενών και των συνθηκών λειτουργίας του ΕΚΑΒ, εμείς προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να κρατήσουμε αλλά όσο περνάει ο καιρός χωρίς άτομα και χωρίς να αντικαθίστανται οι αποχωρούντες, τότε δεν θέλουμε ούτε να σκεφτούμε πού θα φτάσει η κατάσταση…».
Οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ έχουν θέσει το θέμα τόσο στις τοπικές αρχές όσο και στους βουλευτές, αλλά εκτός από κάποια ψηφίσματα συμπαράστασης από τους δήμους, από κει και πέρα δεν είχαν ούτε φωνή ούτε ακρόαση από την πολιτεία και τους εκπροσώπους της.
Και ενώ η Ημαθία, ήταν από τους νομούς που λειτούργησαν τα πρώτα ΕΚΑΒ, δυστυχώς έχει μείνει πάρα πολύ πίσω, σε αντίθεση με άλλους νομούς που έχουν φροντίσει για πιο επαρκείς παροχές αυτών των υπηρεσιών προς τους πολίτες.
Η κατάσταση λοιπόν είναι δεδομένη και πάει από το κακό στο χειρότερο!
Τι άλλο πρέπει να περιμένουμε, για να αλλάξει κάτι;
Σοφία Γκαγκούση, ‘Λαός’