«Χριστός το καινόν Πάσχα, το ζωόθυτον θύμα, Υιός Θεού ο αίρων την αμαρτίαν κόσμου».Σε αυτόν τον στίχο συγκεφαλαιώνει, αδελφοί μου, ο ιερός υμνογράφος το νόημα της μεγάλης εορτής του Πάσχα. Για εμάς τους χριστιανούς το Πάσχα δεν είναι η απλή έξοδος από μία εγκόσμιο δουλεία και η αρχή μιας πορείας προς την γη της επαγγελίας, είναι η οριστική έξοδός μας από τη δουλεία της αμαρτίας, που καταδυνάστευε τους ανθρώπους• είναι η οριστική συντριβή των δεσμών του Άδου• είναι η διάνοιξη των κεκλεισμένων θυρών του
Παραδείσου. Και όλα αυτά διότι το Πάσχα το οποίο εορτάζουμε είναι το «καινόν Πάσχα»• είναι το νέο Πάσχα, στο οποίο δεν θυσιάζεται ο «ενιαύσιος αμνός», αλλά ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος ως «αμνός άφωνος», κατά τον προφήτη, αίρει τις αμαρτίες του κόσμου, αίρει τις αμαρτίες του κάθε ανθρώπου προσωπικά, θυσιάζεται επί του Σταυρού για να σχίσει το χρεόγραφο των αμαρτιών μας και κατέρχεται «μέχρις Άδου ταμείων» για να ελευθερώσει τον νεκρό εξαιτίας της αμαρτίας άνθρωπο, και να τον συναναστήσει μαζί του• είναι το νέο Πάσχα, το οποίο ταυτίζεται με τη θυσία αλλά και τον θρίαμβο του Χριστού, με τη Σταύρωση αλλά και την Ανάστασή του. Χριστός το καινόν Πάσχα, το ζωόθυτον θύμα, Υιός Θεού ο αίρων την αμαρτίαν κόσμου».Ο Χριστός είναι, αδελφοί μου, για εμάς τους χριστιανούς το Πάσχα. Αυτό πιστεύουμε και αυτό διακηρύσσουμε στεντορεία τη φωνή και απόψε και «πάσας τας ημέρας της ζωής ημών». Ο Χριστός είναι για εμάς τους πιστούς το νόημα και η ουσία της μεγάλης εορτής που πανηγυρίζουμε σήμερα, γιατί Αυτός είναι ο αίτιος της εορτής, γιατί αυτός είναι ο αίτιος της σωτηρίας μας. Γι᾽ αυτό και για εμάς τους χριστιανούς δεν νοείται Πάσχα χωρίς τον Χριστό στο επίκεντρο του εορτασμού της μεγάλης αυτής ημέρας• δεν νοείται Πάσχα χωρίς τη συμμετοχή μας στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία• δεν νοείται Πάσχα χωρίς τον Χριστό στην ψυχή μας• δεν νοείται Πάσχα χωρίς τον Χριστό στη ζωή μας. Όλα τα άλλα, όλα τα υλικά, όλα τα κοσμικά, όλα τα εξωτερικά στοιχεία της εορτής που με επιμέλεια προετοιμάζαμε τις προηγούμενες ημέρες είναι απλώς τρόποι εκφράσεως της χαράς μας για την εορτή των εορτών και την πανήγυρη των πανηγύρεων, για τη λαμπροφόρο ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Δεν έχουν όμως κανένα νόημα και καμία αξία και δεν μπορούν να μας προσφέρουν την αληθινή και παραμένουσα στην ψυχή μας χαρά, εάν λείπει ο αίτιος της χαράς, εάν λείπει ο Χριστός από τα σπίτια μας, από τις οικογένειές μας, από την ψυχή του καθενός μας και από τη ζωή μας. Γι᾽ αυτό και η Εκκλησία μας μας καλεί να μην διασκορπισθούμε, όπως οι εχθροί του Χριστού, αλλά να προσέλθουμε λαμπαδηφόροι για να τον υποδεχθούμε Αναστάντα• μας καλεί να προσέλθουμε σαν τις μυροφόρες γυναίκες για να συναντήσουμε τον Χριστό και να τον ακούσουμε να μας απευθύνει το «χαίρετε»• μας καλεί να προστρέξουμε σαν τους αποστόλους στο κενό μνημείο και να ομολογήσουμε και εμείς το μέγα θαύμα της Αναστάσεώς του• μας καλεί να δεχθούμε το ευαγγέλιο της χαράς που φέρνει η Ανάσταση του Χριστού και το οποίο διώχνει τον φόβο που δημιουργεί στην ψυχή μας η αμαρτία και νικά τη λύπη που προκαλούν τα θλιβερά και δυσάρεστα γεγονότα του κόσμου• μας καλεί να απολαύσουμε όχι υλικά συμπόσια, αλλά «του συμποσίου της πίστεως» και «του πλούτου της χρηστότητος» του Αναστάντος Κυρίου, ώστε να ζήσουμε με τον Χριστό «τον καινόν Πάσχα» και αναστηθούμε και εμείς μαζί του ψυχικά και πνευματικά.Διάπυρος προς τον Αναστάντα Κύριον ευχέτης
† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου