38 χρόνια μετά. Το Πολυτεχνείο ...δεν ζει για την προσκυνημένη γενιά των πρωταγωνιστών του!!!

17 Νοέμβρη σήμερα. 38 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών και την αιματηρή καταστολή της, που οδήγησε στην πτώση της χούντας του Παπαδόπουλου και την ανάληψη του δικτατορικού καθεστώτος, από έναν ακόμη μεγαλύτερο παράφρονα και προδότη της Κύπρου, τον Ιωαννίδη. Θεατρινίστικοι ισουητισμοί χθες βράδυ  στο δημοτικό συμβούλιο Βέροιας. "Δεκάρικοι" και λόγια επισήμων στο κενό. Βερμπαλισμοί για τη  δόξα που πρέπει στους νεκρούς του. Από ποιους ρε; Από τους βολεμένους ενός ψευτοσοσιαλισμού της Δαμανάκη, του Ανδρουλάκη  του Παπανδρέου και του Χριστοδουλάκη του Σημίτη; Δικαίως τα άκουσαν χθες οι νεοπλασματικοί "σοσιαλιστές"  της αίθουσας, που έκλειναν ψευδοευλαβικώς το γόνυ στους πρώτους νεκρούς. "Η γενιά σας κατέστρεψε τη χώρα". Δεν ήταν ο Λιντζέρης του ΠΑΣΟΚ στη συντονιστική του Πολυτεχνείου, που ψήφισε το Μνημόνιο; Δεν ήταν ο Μπίστης πρωτοπαλίκαρο του Σημίτη; Ε, λοιπόν το Πολυτεχνείο 38 χρόνια μετά ...δεν ζει για την προσκυνημένη γενιά των πρωταγωνιστών του. Αυτή τη γενιά που έχει θράσος να μιλάει για την ακροδεξιά, την οποία η ίδια τοποθέτησε στους υπουργικούς θώκους. Ο Χρυσοχοΐδης ανέχθηκε τον...
Γεωργιάδη στο πλευρό του. Γιατί δεν παραιτήθηκε ρε; Σιγά τα αυγά θα μου πείτε. Πώς θα χαθεί τόση δόξα και αντιμισθία;Κι αν είναι ακροδεξιά ο Πλεύρης, ο Βορίδης και ο Καρατζαφέρης, ο Παπανδρέου, ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, η Διαμαντοπούλου, ο Καστανίδης και όλη αυτή η δράκα που εξαθλίωσαν τους Έλληνες, που έκαναν στρατιές ανέργων στη χώρα, που αφήνουν ανήμπορους στο κρύο και την πείνα τους πατεράδες και τους παππούδες του, τι είναι; Αυτή η γενιά έχει το θράσος να μιλάει για τη νόμιμη οδό που πρέπει να ακολουθήσει ο κοσμάκης για τα χαράτσια της ΔΕΗ. Νομιμότητα σε μια παρανομία εξαθλίωσης, πού ούτε ο Παπαδόπουλος , ο Μακαρέζος, ο Πατακός, ο Λαδάς και ο Ιωαννίδης, δεν θα είχαν επινοήσει, στα φρικτά Το Πολυτεχνείο δεν ζει πλέον στις καρδιές της προσκυνημένης γενιάς των πρωταγωνιστών του. Είναι αυτή η γενιά που εξαργύρωσε τους  αγώνες των νεκρών και των αφανών πρωταγωνιστών τους , με υπουργιλίκια, βουλευτιλίκια, δημαρχιλίκια, μεγαλοδημοσιογραφιλίκια, και όλα αυτά τα μεγαλοσχημοκαραγκιοζλίκια που την κατατάσσει πλέον στη θέση των δυναστών του 1973. Τα περιγράφει εύστοχα ο Διονύσης Τσακνής στο τραγούδι του "Νοέμβρης 90". "Σημαίες και γαρύφαλα, εμπόριο κι απάτη και λόγια επισήμων στο κενό".