Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Επιστολή αγωνίας των εργαζομένων της ΕΝ.ΚΛΩ. στον πρωθυπουργό: ‘Αποφασίζουν για τις δουλειές μας οι τραπεζίτες;’


Το μίνι ιστορικό της καταστροφικής πορείας της ‘Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας’ τα τελευταία τρία χρόνια, μαζί με την αγωνία τους για το τι μέλλει γενέσθαι ως προς το σχέδιο επένδυσης των Αμερικανών, αποτυπώνουν σε επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, την υπουργό Απασχόλησης οι εργαζόμενοι (;) στην ΕΝ.ΚΛΩ.Η επιστολή έχει ως εξής:«Από το 2008 και μετά έχουμε την τύχη ή την ατυχία να έχουμε συνομιλήσει με δυο κυβερνήσεις, όλους τους εκάστοτε αρμοδίους υπουργούς, βουλευτές, όλα τα πολιτικά κόμματα, για το γνωστό θέμα της ενωμένης κλωστοϋφαντουργίας. Να σας...
υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία κλωστοϋφαντουργίας που ιδρύθηκε το 1924, έφτασε να απασχολεί 2500 εργαζόμενους και να έχει κύκλο εργασιών 200 και πλέον  εκατ. ευρώ (2003). Η εταιρία έφτασε να έχει σήμερα 600 εργαζόμενους και 3 εκατ. ευρώ (2009) κύκλο εργασιών. Από το 2004 ως και το 2009 δεκάδες εκατομμύρια ευρώ μπήκαν στα ταμεία της εταιρείας μέσω δανεισμού από τις τράπεζες και το αποτέλεσμα φαίνεται από τους παραπάνω αριθμούς. Κλειστά εργοστάσια, απολύσεις, απλήρωτοι εργαζόμενοι. Και όταν τα ταμεία στέρεψαν, μεγαλομέτοχοι και διοίκηση παραιτήθηκαν (2010) αφού δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την παραπάνω ‘επιτυχημένη πορεία’. Από εκεί και περά η συνέχεια είναι γνωστή. Νέα διοίκηση, νέο επιχειρησιακό σχέδιο, εγγύηση ελληνικού δημοσίου για νέα χρηματοδότηση, ελπίδες να ξαναδούμε δουλειές στις πόλεις μας (Νάουσα, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη, Χαλκίδα, Αθήνα).Δυστυχώς δεν είχαμε υπολογίσει σωστά. Οι τράπεζες, οι οποίες έχουν πλέον και τις μετοχές της εταιρείας, δεν προχώρησαν ποτέ στην εκταμίευση της εγγύησης του ελληνικού δημοσίου, γιατί θεωρούσαν μάλλον πιο φερέγγυο τον κ. Λαναρά από το ελληνικό δημόσιο. Αυτό προκύπτει όταν συγκρίνουμε τα δεκάδες εκατ. ευρώ που έδιναν στον κ. Λαναρά με το τίποτα, που έδωσαν με την εγγύηση ελληνικού δημοσίου. Βέβαια η υποστήριξη που είχαμε από όλους τους φορείς και τα κόμματα ήταν πάντα ισχυρή στα λόγια ,αλλά απ’ ότι φαίνεται εντελώς αδύναμη απέναντι στους τραπεζίτες, τους οποίους φυσικά ενισχύουμε με τους φόρους μας για την ‘άριστη δουλεία’ που έχουν κάνει στην ελληνική οικονομία.Και ενώ η κλωστοϋφαντουργία ανακάμπτει σε όλη την Ευρώπη και εμείς έχουμε κλειστά εργοστάσια περιμένοντας την ‘ανάπτυξη’, μας ενημερώνει η διοίκηση ότι δέχτηκε πρόταση εξαγοράς από Αμερικανό επενδυτή (Ιούλιος 2011). Διαβάζουμε ανακοινώσεις βλέπουμε τον υποψήφιο επενδυτή να επισκέπτεται όλα τα εργοστάσια και νέες ελπίδες γεννιούνται στους εργαζόμενους. Μας προκαλεί εντύπωση ότι είδαμε τον επενδυτή να ρωτά για τα εργοστάσια ενώ οι τραπεζίτες που τα έχουν υποθηκεύσει και έχουν και τις μετοχές δεν έχουν ενδιαφερθεί ποτέ. Βέβαια ενδιαφέρονται να μας στέλνουν κατασχετήρια για τα απλήρωτα στεγαστικά μας δάνεια.Δυστυχώς απ’ ότι φαίνεται και πάλι δεν έχουμε υπολογίσει σωστά. Οι τράπεζες εδώ και τρεις μήνες συζητούν και μάλλον δεν συμφωνούν με τον επενδυτή γιατί προφανώς δεν θέλουν να εισπράττουν λεφτά αλλά να δίνουν λεφτά μόνο σε μετόχους όπως ο κ. Λαναράς. Βέβαια την ίδια στιγμή ακούμε για ανάπτυξη από όλους τους ‘ειδικούς’, για επενδύσεις που θα έρθουν και αλλά τέτοια μεγαλειώδη. Μάλλον αυτοί οι ‘ειδικοί’ εννοούν ότι πρώτα θα διώξουν αυτούς τους επενδυτές που έχουν ήδη έρθει, για να έρθουν άλλοι πιο καλοί που θα τους εγκρίνουν πρώτα οι τραπεζίτες. Αυτοί ξέρουν, το έχουν αποδείξει εξάλλου. Βέβαια μέχρι να έρθουν άλλοι επενδυτές που θα θέλουν να ανοίξουν εργοστάσια, οι εργαζόμενοι της χώρας θα έχουν πεθάνει, αλλά οι τράπεζες θα έχουν σωθεί και όλα τα κόμματα θα έχουν επιτελέσει το έργο τους.Αυτή είναι η ιστορία μας και οι λόγοι που σας γράφουμε, με την ελπίδα ότι κάποιος επιτέλους θα ενδιαφερθεί σοβαρά και θα μας απαντήσει κατά πρόσωπο σε δυο απλά ερωτήματα.Πρώτον: Γιατί πρέπει να πληρώνουμε για τη διάσωση αυτών των τραπεζών καθώς και για τους μισθούς αυτών των τραπεζιτών; Ποιος είναι ρόλος τους; Σε τι εξυπηρετούν; Οι νεκροθάφτες θα μας στοιχίσουν λιγότερα;Δεύτερον: Πώς θα γίνει η περιβόητη ανάπτυξη; Με τι λεφτά; Ποιος αποφασίζει τι δουλειές θα έχουμε εμείς και τα παιδιά μας; Εμείς πιστεύαμε ότι για όλα αυτά αποφασίζουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας και όχι οι τραπεζίτες που δεν έχουν καμία νομιμοποίηση να διαχειρίζονται τα λεφτά που τελικά πληρώνουμε εμείς. Αν κάνουμε λάθος παρακαλούμε να μας το πείτε ώστε να ξέρουμε ποιους εκλέγουμε και ποιοι τελικά αποφασίζουν.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου