Ιστορικό το φαινόμενο πάμπολλες πολιτικές οντότητες στα κοινά, με έντονη παρουσία στα αυτοδιοικητικά-συλλογικά κοινά, άτομα με πληθωρικά χαρίσματα και πολιτικό λόγο, να αποκτούν τον ρόλο του οπαδού και του δεινού χειροκροτητή κάποιου βουλευτικού γραφείου. Υποβιβάζουν λοιπόν τον πολιτικό και κοινωνικό τους ρόλο, από αυτό της αυτόφωτης σκεπτόμενης οντότητας, σε εκείνο του ετερόφωτου οπαδού. Ταυτίζοντας τα...
συμφέροντα του τόπου τους, με τα πρόσκαιρα και ευκαιριακά πολιτικά κεφάλαια ενός πολιτικού γραφείου, ενός βουλευτή, ενός υπουργού. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Η κοινωνία αντιλαμβάνεται πράγματα και καταστάσεις, πολύ περισσότερο από αυτά που οι ίδιοι θεωρούν ως πρώτη τους προτεραιότητα. Δική μας παρότρυνση; Ας συνεχίσουν να είναι πολιτικά «ενεργειακά αυτόφωτοι», γιατί όταν πέφτει το ξένο φως από τα φώτα της πολιτικής ράμπας, τότε επικρατεί ένα απόλυτο σκότος, κενό φωτός και περιεχομένου.
Θόδωρος Ελευθεριάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου