Της μιας δραχμής καραμέλες και τσιγάρα

(Ενός αναγνώστη μας)

‘Με ζήτησες παππού;’

‘Ναι παιδί μου. Πάρε μια δραχμή και πήγαινε μέχρι την αγορά να μου πάρεις τσιγάρα και τα ρέστα καραμέλες δικές σου…’!

Όλα αυτά με μια δραχμή! Αυτός ήταν ένας καθημερινός διάλογος με τον παππού μου και η καλύτερη μου στιγμή! Σωτήριον έτος 1963...

Φτώχεια μαύρη! Με τα 50 λεπτά (πενηνταράκι η πέντε δεκάρες) έπαιρνα πέντε καραμέλες (τσάρλεστον) ενώ ο παππούς -που ήταν και φανατικός καπνιστής- έπαιρνε πέντε τσιγάρα "πούλμαν" όπως τα έλεγαν τότε τα τσιγάρα με το φίλτρο γιατί ήσαν μακριά... σαν αστικό λεωφορείο!
Φτώχεια τότε αλλά και το χιούμορ ενέπνεε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.
Θυμήθηκα λοιπόν όλα αυτά γιατί διάβασα σήμερα ότι στα περίπτερα της Μεσσηνίας και του Ηρακλείου μπορεί πλέον να αγοράσει κάποιος χύμα τσιγάρα, προς είκοσι λεπτά του ευρώ το καθένα…

Η οικονομική κρίση μάς γυρίζει πολλά χρόνια πίσω και μας υιοθετεί συνήθειες από άλλες εποχές. ΚΡΙΜΑ.
Και εμείς... που ΑΓΑΠΑΜΕ μεν τρελά τη χώρα μας αλλά ΠΑΨΑΜΕ πλέον είμαστε ερωτευμένοι μαζί της... τι θα κάνουμε, μου λέτε;