Μια γυναίκα κι ένας άντρας που δεν γνωρίζονται τυχαίνει να μπουν στο ίδιο κουπέ του τρένου. Μετά την αρχική αμηχανία συστήνονται. Η διαδρομή είναι μεγάλη και χρειάζεται να νιώσουν άνετα αφού θα συνταξιδέψουν. Όταν εξαντλούν όλα τα θέματα που μπορεί να συζητήσουν, νυστάζουν και πέφτουν για ύπνο. Η γυναίκα ανεβαίνει στην πάνω κουκέτα, ο άντρας ξαπλώνει στην κάτω. Και τους παίρνει ο ύπνος. Περασμένα μεσάνυχτα, η γυναίκα σκύβει και ξυπνάει τον άντρα. «Συγγνώμη που σ’ ενοχλώ αλλά κρυώνω τρομερά. Μήπως μπορείς να μου φέρεις ακόμη μία κουβέρτα;»...
Ο άντρας την κοιτάει λοξά: «Έχω μια καλύτερη ιδέα... Μόνο για απόψε, θες να προσποιηθούμε ότι είμαστε παντρεμένοι;»
Η γυναίκα, χήρα και μόνη, πώς ν' αντισταθεί στην περίεργη πρόταση ενός τόσο ωραίου, νεαρού άντρα: «Γιατί όχι; Ας το κάνουμε»! «Τέλεια», λέει εκείνος.
«Τράβα και πάρ' τη μόνη σου, μωρή τεμπέλα, την κωλοκουβέρτα! Αϊ σιχτίρ, που ψάχνεις για δούλους»!...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΝΑΧΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΜΕΝΟΣ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ!
ΑπάντησηΔιαγραφή