Μίμης Παπαϊωάννου: ‘Ήμουν κουρέας στη Βέροια και ήθελα να μοιάσω στον Δομάζο’!

«Λοιπόν, θέλω να σας πω πώς γνώρισα τον Δομάζο», λέει ο Μίμης Παπαϊωάννου. «Στη Βέροια, ήμουν κουρέας. Και κάθε τόσο πήγαινα στη Θεσσαλονίκη για να τροχίσω τα ψαλίδια και τα ξυράφια μου, αλλά να δω και κανέναν αγώνα ποδοσφαίρου. Σε ένα ματς Παναθηναϊκού - Άρη...

ξεχώρισα έναν παίκτη. Τον θαύμασα αμέσως και είπα στον εαυτό μου «έτσι θέλω να γίνω». Ο παίκτης αυτός ήταν ο Μίμης. Νομίζω ότι τελικά κατάφερα να του μοιάσω».

Απόσπασμα από κοινή συνέντευξη των Μίμη Δομάζου και Μίμη Παπαϊωάννου στην ‘Καθημερινή’ της Κυριακής.

Σταχυολογούμε επίσης:

Δομάζος: «Τρώγαμε μια φέτα ψωμί με ζάχαρη, γιατί υπήρχε μεγάλη φτώχεια και βγαίναμε στον δρόμο. Μια βόλτα στην πλατεία αρκούσε για να νιώσεις ευτυχία. Όταν βλέπω σήμερα τους ποδοσφαιριστές να κάνουν συμβόλαια εκατομμυρίων ευρώ για να διαφημίσουν παπούτσια, δεν μπορώ να ξεχάσω ότι το πρώτο καλό ζευγάρι αθλητικών μού το έφερε ο Πούσκας και το κράτησα πέντε ολόκληρα χρόνια μπαλώνοντάς το. Μέχρι τότε παίζαμε και τα δάχτυλά μας έβγαιναν έξω…»

Παπαϊωάννου: «Πώς να μην πάνε τα πράγματα από το κακό στο χειρότερο όταν η μπάλα έχει γίνει μια βιομηχανία, που πρέπει συνεχώς να έχει κέρδη. Και όσοι εμπλέκονται στα πράγματα δεν έχουν καμιά σχέση με τους παλαιούς προέδρους που εμείς γνωρίζαμε και συναναστρεφόμασταν. Θυμάμαι τον Μπάρλο, ο οποίος είχε ταυτιστεί με την ΑΕΚ και ήταν διατεθειμένος να κάνει όλες τις θυσίες. Τώρα, οι πρόεδροι κάθονται μια πενταετία, οι ποδοσφαιριστές ένα - δύο χρόνια, οι μάνατζερ πηγαινοέρχονται. Πού να φτιάξεις έτσι ομάδα και συλλογικό πνεύμα; Δεν προλαβαίνει να δέσει το γλυκό. Επίσης ήμασταν όλοι Ελληνες που γνωριζόμασταν καλά μεταξύ μας. Ο νόμος Μπόσμαν έκανε καλό στους παίκτες, διότι τους έδωσε ελευθερία, αλλά χάλασε τις ομάδες…»

Δομάζος: «Τα τελευταία χρόνια, έχει αναπτυχθεί μέσα στο ποδόσφαιρο ένα σύστημα με αθλητικές εφημερίδες όπου ο κάθε συντάκτης γράφει το μακρύ του και το κοντό του, συχνά με δόλο ή ιδιοτέλεια, επιτείνοντας τη θολούρα. Πολλές φορές είμαι σε διοικητικά συμβούλια του Παναθηναϊκού και όταν διαβάζω την άλλη μέρα τις φυλλάδες, δεν πιστεύω στα μάτια μου με αυτά που γράφονται. Τι μπορείς να κάνεις όμως; Αυτοί είναι, δυστυχώς, οι κανόνες του παιχνιδιού...», τονίζει ο Μίμης Δομάζος.

Πάντως και οι δύο ‘θρύλοι’ του ελληνικού ποδοσφαίρου συμφωνούν ότι η σημερινή συγκυρία είναι η μοναδική ευκαιρία να καθαρίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο.