Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ κ. ΔΗΜΗΤΡΑ ΝΟΥΣΗ


Στις 28 Μαΐου, στις οκτώ το βράδυ στην αίθουσα Μουσών,  έγιναν όλα όπως αρμόζει σε παρόμοιες περιστάσεις: Η κυρία Τασούλα Κωνσταντίνου, ως υπεύθυνη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, κατέθεσε φιλότιμα τον κόπο της για την οργάνωση της βιβλιοπαρουσίασης. Ο κ. Κώστας Περισοράτης, από την Κοινωφελή Επιχείρηση  Πολιτισμού Νάουσας, ήταν πρόθυμος να αντιμετωπίσει ό,τι απρόοπτο θα μπορούσε να προκύψει. Και τότε φτιάχτηκε μια ασυνήθιστη συμμαχία: όλοι μαζί με τους ακροατές που συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα αποφασίσαμε να αποδράσουμε από το σήμερα για να αγγίξουμε τις λέξεις και τις πραγματικότητες ενός μύθου, του μύθου που κουβαλάω μέσα μου από τις παιδικές μου αναμνήσεις στον κάμπο της Νάουσας, αλλά και του πρώτου μυθιστορήματος που έγραψα.
            Όλα έγιναν όπως έπρεπε. ο
Δήμαρχος Νάουσας, κ. Αναστάσιος Καραμπατζός, ήταν πραγματικά ένας υποδειγματικός οικοδεσπότης μιας συνάντησης αλλιώτικης από τις άλλες, καλωσορίζοντας τη φυγή μας από την καθημερινότητα και συμμετέχοντας και ο ίδιος στην αλήθεια μας, αλλά και στο ξεστόμισμα της φαντασίας, που τολμήσαμε όλοι μαζί με αφορμή ένα βιβλίο. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και στην ψυχή, όπως κάνει πάντα ένας συγγραφέας με τους αναγνώστες του. Αφεθήκαμε σε φανταστικές εικόνες, αλλά και σε πραγματικές συγκινήσεις. Μέσα σε μια ώρα και βάζοντας ο καθένας λίγη από την καλοκρυμμένη ευαισθησία του, μοιραστήκαμε την κοινή μας καταγωγή. Αμέσως ήρθαμε σε επαφή μέσα από μια εμπειρία και μια αφήγηση, ίσως γιατί ένα μυθιστόρημα είναι μια γλώσσα που σπρώχνει τους ανθρώπους σε μια πιο βαθιά επικοινωνία, πιο αναγκαία και πιο όμορφη.
            Όταν πείστηκα ότι άξιζε τον κόπο να εκδοθεί το βιβλίο μου «στο μύθο της Αριάδνης (εκδόσεις «νόβολι») δε φανταζόμουν ότι ουσιαστικά έδινα στον εαυτό μου την ευκαιρία να κοιτάξει κατά πρόσωπο τόσους ανθρώπους, για να εισπράξει τόση εκτίμηση και τόση συγκίνηση. Σας ευχαριστώ πολύ όλους και κυρίως, όλους όσους εκείνο το βράδυ στην αίθουσα Μουσών με κοιτάξατε με τόσα δάκρια και μου χαρίσατε τόσα χαμόγελα. Σας ευχαριστώ που μπορέσατε να με συγκινήσετε, αλλά και που συγκινηθήκατε  από τα λόγια μου.
                         
                            Με εκτίμηση
                        Δήμητρα Νούση    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου