Το σούπερ ανέκδοτο της ελληνικής (χρονο)καθυστέρησης

(Είναι γνωστό ότι ως χώρα είμαστε καμιά τριανταριά χρόνια πίσω από τους δυτικούς ε; Ιδού λοιπόν το ανέκδοτο που μας χαρακτηρίζει:)

Μετά από πολύ καιρό τα ζώα της ζούγκλας αποφασίζουν να βγάλουν καινούργιο αρχηγό, στη θέση του λιονταριού. Στο διαγωνισμό μπορούν να πάρουν μέρος όλα τα ζώα και για να κερδίσουν πρέπει να πουν ένα ανέκδοτο, τόσο καλό ώστε να γελάσουν όλα ανεξαιρέτως τα ζώα...

Για να αποφύγουν το συνωστισμό από τις πολλές αιτήσεις, βάλανε έναν όρο ότι έστω και ένα ζώο να μη γελάσει, τότε τον διαγωνιζόμενο θα τον σκοτώσουν. Μαζεύονται λοιπόν τα ζώα σε ένα ξέφωτο και αρχίζει ο διαγωνισμός. Πρώτη μιλάει η τίγρης και τους λέει ένα φοβερό ανέκδοτο. Γελάνε όλοι εκτός από τη χελώνα. Το βλέπουν αυτό οι κριτές και λένε στην τίγρη: ‘Το ανέκδοτο σου ήταν καταπληκτικό, αλλά επειδή δεν γέλασε η χελώνα θα σε σκοτώσουμε’, όπως και έγινε.
Μετά η μαϊμού τούς λέει ένα καταπληκτικό ανέκδοτο και ξεραίνονται όλοι στα γέλια, εκτός πάλι από τη χελώνα που δεν μιλά καθόλου. Το βλέπουν αυτό οι κριτές και λένε στη μαϊμού: ‘Το ανέκδοτο σου ήταν φοβερό, αλλά επειδή δεν γέλασε η χελώνα θα αναγκαστούμε να σε σκοτώσουμε’, όπως και έγινε.
Μετά ήρθε η σειρά του βουβαλιού. Λέει λοιπόν ένα τόσο ηλίθιο ανέκδοτο που κανείς δεν γέλασε εκτός από τη χελώνα, που κόντευε να βγει από το καβούκι της από τα γέλια. Το παρατηρούν οι κριτές και γεμάτοι περιέργεια τη ρωτάνε: ‘Πες μας χελώνα, πού βρήκες το αστείο σε αυτό το ηλίθιο ανέκδοτο και γελάς έτσι;’

Κι απαντά η χελώνα: ‘Εγώ γελάω γιατί τώρα κατάλαβα το ανέκδοτο της τίγρης’!!!